22 agosto, 2013

Orixes do Cine de Animación


LADISLAS STAREVICH


Ladislas Starevich inventou as películas de bonecos en 1910, e realizou case 50 obras ata a súa morte en 1965, todas inicialmente dirixidas a un público infantil, pero moito máis grotescas -tanto en personaxes como en situacións- e intensas do que hoxe considerariamos "apto para nenos".


Wladislaw Starevich naceu en Viño, Polonia, o 8 de agosto de 1882. A súa paixón pola entomología levoulle a producir documentais en Moscú en 1909 e 1910 sobre os insectos ; vistas as condicións de traballo, decidiu crear cucarachas "virtuais"  unindo as patas ao tórax con cera. Ese primeiro filme foi unha obra sen precedentes: "A Batalla das Cucarachas Macho", a primeira película de bonecos.
O seu traballo non caeu en saco roto nin a súa achega pasou desapercibida: tanto é así que a popularidade de Starevich foi en aumento: a súa terceira película, "A Cigarra e a Formiga", tivo honores do Zar; e ata se converteu nunha persoa socialmente relevante, invitado en todo tipo de festas, sen deixar de producir películas e sen baixar un ápice a súa calidade. Algunhas das películas de Starevich chegaron a un nivel de dificultade asombroso, con escenas complexísimas onde bonecos movíanse entre follas flotantes, iluminación rítmica, auga en movemento e sombras de persoas reais. 
A revolución rusa forzoulle a emigrar en 1920 a Paris, onde sería coñecido como Ladislas e onde pasou o resto da súa vida deseñando e realizando as súas películas, sen máis axuda que a da súa filla, e rexeitando ofertas da potente industria cinematográfica norteamericana e a súa tradicional censura. E é que o bo de Ladislas, ademais de inventor e artista, sempre foi un independente. Levantemos o Vodka no seu honor. 

Jiří Trnka

Jiří Trnka formou-se na Prague School of Arts and Crafts, em 1936 idealizou um teatro de marionetes, criado no inicio da Segunda Guerra Mundial e em vez do teatro, desenhou cenários e ilustrou livros para crianças ao longo da guerra.
Depois da guerra, ele criou um departamento de animação nos estúdios de filmagem Prague. Trnka foi conhecido mundialmente por ser o melhor animador de marionetes no método checo e ganhou vários prémios em festivais de cinema. Um animador chamou-se "O Walt Disney do Leste".
Em 1946, no Festival de Cannes ganhou um prémio, um ano depois passou a trabalhar em cinema. Os seus filmes foram realizados para um público adulto. No inicio de 1948, o governo comunista Checo começou a subsidiar o seu trabalho, apesar disso o seu estilo e mensagem permaneceram inalteráveis, para além de filmes, ele também animou cartoons, escreveu guiões para maior parte dos seus filmes. Em 1949 ganhou o prémio Hans Christian Andersen, o mais alto prémio em literatura de crianças. Ele morreu em 1969 de problemas cardiacos.


Jan Švankmajer

Jan Švankmajer, nado o 4 de setembro de 1934 en Praga (Checoslovaquia), é un cineasta e artista gráfico checo, cuxa obra se extende por diversos medios. Autodefínese como surrealista, coñecido polas súas animacións e características surrealistas que influíron, entre outros, a Terry Gilliam, ou aos Irmáns Quay.[1]
Nos seus filmes, Svankmajer traballa con bonecos, empregando a técnica de stop-motion. Tamén ten empregado actores reais, máquinas, figuras de arxila, bonecas antigas, esqueletos de animais e outras moitas cousas. Consigue crear un clima de pesadelo, o que non impide que os seus filmes sexan, alo menos en certo modo, divertidos. Tense inspirado nas obras de autores como Edgar Allan Poe, Lewis Carroll e a lenda xermánica do Doutor Fausto (que serviu de inspiración a moitos outros autores).

Estivo casado con Eva Švankmajerová, pintora surrealista, ceramista e escritora de sona mundial, que faleceu en outubro de 2005. Eva colaborou en varias das películas de Švankmajer como Fausto, Otesánek e Alis.
 

 

No hay comentarios: