tag:blogger.com,1999:blog-388629172024-03-05T12:42:45.761+01:00Utopía CinemaUTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.comBlogger32125tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-79668405881786765752013-12-09T23:26:00.000+01:002013-12-09T23:47:46.075+01:003ª MOSTRA DO DOCUMENTAL ALTERNATIVO- Programa<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9SOjHkbzowg_D4EFHZtaiSt98hh0y3ioHQ6lIwEC4P3R0RI4ZtDQnmX6mK1v5G2UBdMfEbw3boIBGfnnZaKit899XPa55CnyMGTTR2_JTTZGVOrQNwRlty336DeU72szMWn8a/s1600/disciplina-y-resistencia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9SOjHkbzowg_D4EFHZtaiSt98hh0y3ioHQ6lIwEC4P3R0RI4ZtDQnmX6mK1v5G2UBdMfEbw3boIBGfnnZaKit899XPa55CnyMGTTR2_JTTZGVOrQNwRlty336DeU72szMWn8a/s200/disciplina-y-resistencia.jpg" width="142" /></a></div>
<!--[if !mso]>
<style>
v\:* {behavior:url(#default#VML);}
o\:* {behavior:url(#default#VML);}
w\:* {behavior:url(#default#VML);}
.shape {behavior:url(#default#VML);}
</style>
<![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapedefaults v:ext="edit" spidmax="1027"/>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapelayout v:ext="edit">
<o:idmap v:ext="edit" data="1"/>
</o:shapelayout></xml><![endif]-->
<br />
<div style="margin-left: 36pt; text-align: justify; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"> <span style="color: #eeeeee;">
</span></span></span></span><span style="color: #eeeeee;">Martes 10 de decembro ás 20 h<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;">.
“Disciplina y resistencia”.</span></b><span style="mso-spacerun: yes;">
</span>206 min, Autoría colectiva.</span></div>
<span style="color: #eeeeee;">
</span><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;">O extermino político
inicial perpetrado polas forzas golpistas en 1936 deu paso nos anos posteriores
a unha desapiadada explotación laboral. O traballo forzado foi o complemento a
un abanico de medidas represivas entre as que sobresaíu o asasinato dunhas
150.000 persoas. En Nafarroa, Sevilla, León e Canarias houbo, como no resto de
provincias, campos de concentración onde traballaron e morreron miles de
vencidos. Este recopilatorio recolle os seguintes documentais:
"Desafectos", "Presos do silencio", "Palabras de
pel" e "Campos do silencio".</span></div>
<span style="color: #eeeeee;">
</span><div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #eeeeee;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicMjepnCQRks-JcnCPp8AequEZexSgPv1LwfmL6OjX676F726VparIlZiGDgk2zA8YwyFQpE_M3Nk-0-nPiUjqSMz6MXD-1yNji8fUOPOpqKq-HZYEYhXfPh_KJkirOmJK5Xxj/s1600/Gazta_zati_bat-315752067-large.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicMjepnCQRks-JcnCPp8AequEZexSgPv1LwfmL6OjX676F726VparIlZiGDgk2zA8YwyFQpE_M3Nk-0-nPiUjqSMz6MXD-1yNji8fUOPOpqKq-HZYEYhXfPh_KJkirOmJK5Xxj/s200/Gazta_zati_bat-315752067-large.jpg" width="141" /></a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapedefaults v:ext="edit" spidmax="1027"/>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapelayout v:ext="edit">
<o:idmap v:ext="edit" data="1"/>
</o:shapelayout></xml><![endif]-->
</div>
<div style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<span style="color: #eeeeee;"><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span>Mercores 11 de decembro ás 20 h. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;">“Gazta Zati
Bat”</span></b></span></div>
<span style="color: #eeeeee;">
</span><div style="margin-left: 36.0pt; text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;">Un documental que converte ao
espectador no protagonista da historia. Este<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>presenta o conflito vasco dun modo innovador: ofrece unha mirada próxima
dos grandes feitos, conta a historia con letra pequena, desde a proximidade, o
intimismo e o humor... Recalca o factor humano e afástase dos estereotipos da
historia e as crónicas xornalísticas. </span></div>
<div style="margin-left: 36.0pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-left: 36.0pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-left: 36.0pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #eeeeee;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWC2RvemSZxiWi95TCTpdGnBj8_uJUNln4gPYNEEbM_5yj9H7OBxEiCjQUqRMOixbmWBuXnFL6g4X7YsSdAHGDMBoSInirFt_1ErBbQuILbvgMRzVZascCYo-F9MUtaUPxdPCx/s1600/la_deuda_oculta.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWC2RvemSZxiWi95TCTpdGnBj8_uJUNln4gPYNEEbM_5yj9H7OBxEiCjQUqRMOixbmWBuXnFL6g4X7YsSdAHGDMBoSInirFt_1ErBbQuILbvgMRzVZascCYo-F9MUtaUPxdPCx/s200/la_deuda_oculta.jpg" width="140" /></a></span></div>
<div style="margin-left: 36.0pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-left: 36.0pt; text-align: justify;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapedefaults v:ext="edit" spidmax="1027"/>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapelayout v:ext="edit">
<o:idmap v:ext="edit" data="1"/>
</o:shapelayout></xml><![endif]-->
</div>
<div style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<span style="color: #eeeeee;"><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span>Venres 13 de decembro ás 20 h<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;">. “La adeuda
oculta”</span></b>. <span class="field-content">Autoría colectiva. </span>Ekologistak
martxan. 2011. 45min</span></div>
<span style="color: #eeeeee;">
</span><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;">Os países do Norte, industrializados ou
enriquecidos, beneficiámonos do barato que sae pescar atuns en Somalia, extraer
minerais en Bolivia ou cultivar agro combustibles en Indonesia, porque, entre
outras cousas, non se paga polo contaminado. Así, tanto as empresas vascas que
traballan alí, como os nosos gobernos pasando polos consumidores, benefícianse desta
desigualdade.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #eeeeee;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPlUeQkjXt1GCTZG-dDo5MJhd6pjIOAWUNCWvxxHQAo5QOWvCef1rw3RyWJReEm0EANxcAx5N32GWtgFzKxyWzeifOsJvKlY4u0AGt7xSJlQfVktlwEZx3_WYPXB7-dotJKr5F/s1600/Portless.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPlUeQkjXt1GCTZG-dDo5MJhd6pjIOAWUNCWvxxHQAo5QOWvCef1rw3RyWJReEm0EANxcAx5N32GWtgFzKxyWzeifOsJvKlY4u0AGt7xSJlQfVktlwEZx3_WYPXB7-dotJKr5F/s200/Portless.jpg" width="139" /></a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapedefaults v:ext="edit" spidmax="1027"/>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapelayout v:ext="edit">
<o:idmap v:ext="edit" data="1"/>
</o:shapelayout></xml><![endif]-->
</div>
<span style="color: #eeeeee;">Venres 13. Ás 21.30 h. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;">“Portless”</span></b> de Talia Leibovitz. Nanouk Films. 2010. 26min.</span><br />
<span style="color: #eeeeee;">
</span><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;">Tras sobrevivir a unha tormenta no medio do
Mediterráneo, o mercante Stratis II recala no porto de Barcelona a finais de
2007. Nun primeiro momento, o obxectivo é entregar a carga, arranxar os
desperfectos ocasionados en alta mar e continuar a viaxe. O que nin a
tripulación nin o seu capitán, Mumtz Ahmed, imaxínanse é que ese foi a última
viaxe do barco e que eles van ser abandonados á súa sorte no porto.</span></div>
<span style="color: #eeeeee;">
</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #eeeeee;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5r-jXR0pEjv1YtKHFEwexOuLis62gbW1LEupgsgCv5mNmEeRF4HTgfWkAUmSXzffs7MmJRmMfq6eO0tb9OZt7-K7ikreYuNDJ3l1aMpekLpN6yPR9XnYvdGVFTzUl6r87cqaA/s1600/Ziztadak_0.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5r-jXR0pEjv1YtKHFEwexOuLis62gbW1LEupgsgCv5mNmEeRF4HTgfWkAUmSXzffs7MmJRmMfq6eO0tb9OZt7-K7ikreYuNDJ3l1aMpekLpN6yPR9XnYvdGVFTzUl6r87cqaA/s200/Ziztadak_0.jpg" width="141" /></a></span></div>
<br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapedefaults v:ext="edit" spidmax="1027"/>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapelayout v:ext="edit">
<o:idmap v:ext="edit" data="1"/>
</o:shapelayout></xml><![endif]-->
<br />
<div style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<span style="color: #eeeeee;"><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span>Sábado 14 de decembro ás 20 h. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;">“Ziztadak –
Tábanos”</span></b> de<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Oriol Andrés,
Carlos Castro, Gemma García. Bidea helburu, Fora de quadre. 2012. 52min.</span></div>
<span style="color: #eeeeee;">
</span><div style="margin-left: 18.0pt; text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;">O ruído da violencia e o
griterío da política han arrinconado moitas veces a historia da loita activista
nonviolenta en Euska Herria. Existe toda unha cadea de feitos descoñecidos, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>que en ocasións tiveron notable proxección
internacional. Descubrilos provoca reflexións e emocións que removen
conciencias e actitudes. Kukutza, Lemóniz, Itoitz... algúns dos protagonistas
contan como foron aquelas loitas nos lugares emblemáticos, e explican a validez
e a vixencia da nonviolecia.</span></div>
<div style="margin-left: 18.0pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-left: 18.0pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-left: 18.0pt; text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;"><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"><br /></span></span></span></span></div>
<span style="color: #eeeeee;"><span id="goog_577681672"></span><span id="goog_577681673"></span>
</span><div style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<span style="color: #eeeeee;"><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"></span></span></span><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;"><span style="font: 7.0pt "Times New Roman";"></span></span></span></span></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><span style="color: #eeeeee;">
</span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #eeeeee;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK74pG4W-s_lv6HRD58D-4JEVUHJ83s5_ND2m7P6HRxTtTddumWMHvIRQb6BaSgooNpNDTl2kyIOn_d_GC-jBUVl5FclZOk2z35xZgU8pAiA5gsKit5fRmpvTCY9DWVRKTzDpz/s1600/Sankara.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK74pG4W-s_lv6HRD58D-4JEVUHJ83s5_ND2m7P6HRxTtTddumWMHvIRQb6BaSgooNpNDTl2kyIOn_d_GC-jBUVl5FclZOk2z35xZgU8pAiA5gsKit5fRmpvTCY9DWVRKTzDpz/s200/Sankara.jpg" width="140" /></a></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;">Martes 17 de decembro ás 20 h. “Thomas Sankara”. A
revolución asasinada”. </span></div>
<span style="color: #eeeeee;">
</span><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;">O presidente de Burkina Fasso que entre 1983 e 1987 impulsou
o cambio social e económico máis ambicioso xamais intentado en África. Foi
tamén un teórico do panafricanismo cuxo goberno aboliu as leis tribales, a
ablación, o matrimonio forzado, a poligamia e nacionalizou os recursos
naturais, entre outras moitas medidas. Aquilo non podía ser: por iso foi
asasinado no marco dun golpe de estado organizado pola metrópoli francesa.</span></div>
<span style="color: #eeeeee;">
</span><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]--><div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #eeeeee;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH-uNNf07Z9j9_gpQ3m9_N_viQsBGYM-HrNc7UQEJXWppt0j9bX5bLIfisHwIc-2rLqI32mzC7WCMgE4-rnGgwwsoAh8SJg0JDMtkYHOvRkoPSz3lr0HKmtRTUabvdC-DiHoUy/s1600/Ve%CC%81s-Te'n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH-uNNf07Z9j9_gpQ3m9_N_viQsBGYM-HrNc7UQEJXWppt0j9bX5bLIfisHwIc-2rLqI32mzC7WCMgE4-rnGgwwsoAh8SJg0JDMtkYHOvRkoPSz3lr0HKmtRTUabvdC-DiHoUy/s200/Ve%CC%81s-Te'n.jpg" width="140" /></a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapedefaults v:ext="edit" spidmax="1027"/>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapelayout v:ext="edit">
<o:idmap v:ext="edit" data="1"/>
</o:shapelayout></xml><![endif]-->
</div>
<div style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<span style="color: #eeeeee;"><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span>Mercores 18 de decembro ás 20 h. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;">“Vete diario
de la plaza Tahrir”</span></b> de Marc Almodovar. Dr. Almo Films. 2011. 55min.</span></div>
<span style="color: #eeeeee;">
</span><div style="text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;">25 de xaneiro de 2011: a caída de Ben Alí en
Túnez dez días antes abriu a brecha. En Egipto, grupos de solidariedade co mozo
alejandrino Khaled Said, asasinado pola policía, convocan contra o réxime. As
ansias de liberdade e xustiza social vencen ao medo e iníciase unha revolta que
sacudirá ao mundo enteiro. Crónica, desde dentro, dos 18 días de loita que
fixeron caer a un dos dictadores máis estables de Oriente Próximo.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: #eeeeee;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLMVOq1IXcAa9O9rU5CLQ8xrnDRvpW_55II7hfPirCH5tlOspF0EwH0WJLLkgqG52gkdCGwDjaLTkExwlFLAUYNe7IXNbnoyBtIP94n8Hqld8jVyrTmypMPsu4xfMCejpAC0Di/s1600/Yes-men.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLMVOq1IXcAa9O9rU5CLQ8xrnDRvpW_55II7hfPirCH5tlOspF0EwH0WJLLkgqG52gkdCGwDjaLTkExwlFLAUYNe7IXNbnoyBtIP94n8Hqld8jVyrTmypMPsu4xfMCejpAC0Di/s200/Yes-men.jpg" width="140" /></a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapedefaults v:ext="edit" spidmax="1027"/>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<o:shapelayout v:ext="edit">
<o:idmap v:ext="edit" data="1"/>
</o:shapelayout></xml><![endif]-->
</div>
<div style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<span style="color: #eeeeee;"><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span> </span></div>
<div style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<span style="color: #eeeeee;"> Venres 20 de decembro ás 20 h. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;">“The Yes
Men”.</span></b> Autoría colectiva.</span></div>
<span style="color: #eeeeee;">
</span><div style="margin-left: 18.0pt; text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;">Para o grupo activista
The Yes Men, un evento inequívocamente previsible como unha convención
empresarial pode resultar un espazo apreciado no que incursionar, usurpar ou
fraguar identidades, disfrazados ou caracterizados, e expoñer as súas ideas
sobre catástrofes ou sobre responsabilidades non asumidas. O seu proxecto
político é o dunha planificación de tóma por asalto de espazos inimigos, a
intervención desaforada e lúcida como un modo de acción contra a rapiña
capitalista.</span></div>
<div style="margin-left: 18.0pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-left: 18.0pt; text-align: justify;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--></div>
<div style="margin-left: 18.0pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-left: 18.0pt; text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSFi291TSk6uT3tthbCyv33zvyv-MsBjMz5bif1szzZ3_H8VltBeDCVzUmcv0LF5lwQkocelUzSbqV462TujoEr0159QkityUeKdCmdNLYyemzg4gvOCtiGM06qXSwhyJBPuq2/s1600/Mumia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSFi291TSk6uT3tthbCyv33zvyv-MsBjMz5bif1szzZ3_H8VltBeDCVzUmcv0LF5lwQkocelUzSbqV462TujoEr0159QkityUeKdCmdNLYyemzg4gvOCtiGM06qXSwhyJBPuq2/s200/Mumia.jpg" width="140" /></a>Sábado 21 de decembro ás 20 h. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt;">“Toda mi
vida en prisión (Mumia)”</span></b></span>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;">William Francome é o típico
branco de clase media que está a piques de embarcarse </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;">nunha viaxe ao corazón das tebras
do sistema xudicial norteamericano: o embrollado asunto do máis soado preso do
corredor da morte estadounidense: Mumia Abu-Jamal. A conexión é simple:
"Nacín en Londres o 9 de decembro de 1981. Ese mesmo día, e a 5.000
quilómetros de distancia, un pantera negra e xornalista revolucionario era
arrestado polo asasinato dun oficial de policía de Filadelfia. Malia reclamar a
súa inocencia, foi condenado a morte e espera, desde entón, a súa
execución".</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;"><b><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt; font-weight: bold;">As
proxeccións fanse no Negra Sombra Blues (Café UF) Pracer 19
Vigo</span></span></b></span><b><span style="color: navy; font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="color: navy; font-family: Arial; font-size: 10pt; font-weight: bold;"></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="margin-left: 36.0pt; text-align: justify;">
</div>
UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-7809070200948283422013-12-09T22:50:00.001+01:002013-12-09T22:50:58.762+01:00DOCUTOPÍA-3ª Mostra do Documental Altrernativo<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTR0Bl9gv0d6HRv5_IjPWqb8AATR_CmO9ClxugW5EmRUc_Jbfn-7gJF2fJcEhjqI1TkutrbPG9ZUeWOmGtFksfg6XTaL6MdrLH5ACrnYP9_VhH79JCf0q551OSSEgFEsa1-MGS/s1600/docutopia2013+cartel.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTR0Bl9gv0d6HRv5_IjPWqb8AATR_CmO9ClxugW5EmRUc_Jbfn-7gJF2fJcEhjqI1TkutrbPG9ZUeWOmGtFksfg6XTaL6MdrLH5ACrnYP9_VhH79JCf0q551OSSEgFEsa1-MGS/s320/docutopia2013+cartel.jpg" width="213" /><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTR0Bl9gv0d6HRv5_IjPWqb8AATR_CmO9ClxugW5EmRUc_Jbfn-7gJF2fJcEhjqI1TkutrbPG9ZUeWOmGtFksfg6XTaL6MdrLH5ACrnYP9_VhH79JCf0q551OSSEgFEsa1-MGS/s1600/docutopia2013+cartel.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
</a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTR0Bl9gv0d6HRv5_IjPWqb8AATR_CmO9ClxugW5EmRUc_Jbfn-7gJF2fJcEhjqI1TkutrbPG9ZUeWOmGtFksfg6XTaL6MdrLH5ACrnYP9_VhH79JCf0q551OSSEgFEsa1-MGS/s1600/docutopia2013+cartel.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #eeeeee;">O cineclube <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">UTOPÍA CINEMA</b> organiza a terceira mostra do documental alternativo.</span></a></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTR0Bl9gv0d6HRv5_IjPWqb8AATR_CmO9ClxugW5EmRUc_Jbfn-7gJF2fJcEhjqI1TkutrbPG9ZUeWOmGtFksfg6XTaL6MdrLH5ACrnYP9_VhH79JCf0q551OSSEgFEsa1-MGS/s1600/docutopia2013+cartel.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #eeeeee;">
</span><span style="color: #eeeeee;">
</span><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;">A través de oito días poderemos
ver unha ampla mostra de outra realidade sobre a que case nunca pon o foco os
medios de comunicación oficiais. .</span></div>
<span style="color: #eeeeee;">
</span><span style="color: #eeeeee;">
</span><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;">Vivimos un momento que algúns
cualifican como a época dourada do documental. Nos últimos anos asistimos ao
feito insólito de ver como determinados documentais son estreados nas salas
comerciais, ata algúns cun grande éxito de público. Grandes estudos apostan por
producir documentais que aparentemente critican un sistema de cousas das que
eles non son alleos. Esta aparente contradición resólvese na implacable
ecuación do beneficio económico. Ata teñen convertido a determinados documentalistas
en estrelas mediáticas.</span></div>
<span style="color: #eeeeee;">
</span><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;">Á marxe de todo isto, e case
sempre marxinados, existen unha gran produción de documentais verdadeiramente
críticos, combativos, comprometidos, e que sempre chaman a mover a nosa
conciencia ante realidades case sempre dolorosas. Son obras realizadas a pesar
de todos os inconvenientes, feitas co corazón, a intelixencia e a indignación
de persoas por cuxas veas circula sangue e non euros. Un traballo que nunca
valoraremos o suficiente. DOCUTOPÍA, na medida das súas posibilidades, pretende
mostrar este traballo, oculto e ocultado, por dúas razóns fundamentais. En
primeiro lugar como homenaxe a todos eses realizadores, e en segundo lugar
queremos utilizar as súas producións para o que cremos que foron feitas:
debater, sensibilizarnos e provocar a nosa acción. E, en fin, facernos máis
sabios e xustos. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
</a><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #eeeeee;"><b><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt; font-weight: bold;">As
proxeccións serán no Negra Sombra Blues (Café UF) Pracer 19
Vigo</span></span></b><b><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt; font-weight: bold;"></span></span></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTR0Bl9gv0d6HRv5_IjPWqb8AATR_CmO9ClxugW5EmRUc_Jbfn-7gJF2fJcEhjqI1TkutrbPG9ZUeWOmGtFksfg6XTaL6MdrLH5ACrnYP9_VhH79JCf0q551OSSEgFEsa1-MGS/s1600/docutopia2013+cartel.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTR0Bl9gv0d6HRv5_IjPWqb8AATR_CmO9ClxugW5EmRUc_Jbfn-7gJF2fJcEhjqI1TkutrbPG9ZUeWOmGtFksfg6XTaL6MdrLH5ACrnYP9_VhH79JCf0q551OSSEgFEsa1-MGS/s1600/docutopia2013+cartel.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
</a><br />
<br />UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-40842836132772057922013-08-22T22:21:00.002+01:002013-08-22T22:21:24.748+01:00Orixes do Cine de Animación<div style="text-align: left;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">LADISLAS STAREVICH</b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Ladislas Starevich</b> inventou as películas de bonecos en 1910, e
realizou case 50 obras ata a súa morte en 1965, todas inicialmente dirixidas a
un público infantil, pero moito máis grotescas -tanto en personaxes como en
situacións- e intensas do que hoxe considerariamos "apto para nenos".</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-u0R3BvBQvzhUdG0-oCHaZMdhVhR-Ic6IBynllqS1XWVkDO5zDhSexZP1V1qGaUJCJdrjxfUt96IJLNNxkHPpkX9oQ08OhefwbwhkefMvF836UgjIY79Bg2JsZQG2ClkNJD6d/s1600/tumblr_mcda24a36u1r0r8q4o1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-u0R3BvBQvzhUdG0-oCHaZMdhVhR-Ic6IBynllqS1XWVkDO5zDhSexZP1V1qGaUJCJdrjxfUt96IJLNNxkHPpkX9oQ08OhefwbwhkefMvF836UgjIY79Bg2JsZQG2ClkNJD6d/s320/tumblr_mcda24a36u1r0r8q4o1_500.jpg" width="320" /></a></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Wladislaw Starevich</b> naceu en Viño, Polonia, o 8 de agosto de 1882. A súa paixón pola
entomología levoulle a producir documentais en Moscú en 1909 e 1910 sobre os
insectos ; vistas as condicións de traballo, decidiu crear cucarachas
"virtuais"<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>unindo as patas ao
tórax con cera. Ese primeiro filme foi unha obra sen precedentes: "A
Batalla das Cucarachas Macho", a primeira película de bonecos.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
O seu traballo non caeu en saco
roto nin a súa achega pasou desapercibida: tanto é así que a popularidade de
Starevich foi en aumento: a súa terceira película, "A Cigarra e a
Formiga", tivo honores do Zar; e ata se converteu nunha persoa socialmente
relevante, invitado en todo tipo de festas, sen deixar de producir películas e
sen baixar un ápice a súa calidade. Algunhas das películas de Starevich
chegaron a un nivel de dificultade asombroso, con escenas complexísimas onde
bonecos movíanse entre follas flotantes, iluminación rítmica, auga en movemento
e sombras de persoas reais.
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
A revolución rusa forzoulle a
emigrar en 1920 a
Paris, onde sería coñecido como Ladislas e onde pasou o resto da súa vida
deseñando e realizando as súas películas, sen máis axuda que a da súa filla, e
rexeitando ofertas da potente industria cinematográfica norteamericana e a súa
tradicional censura. E é que o bo de Ladislas, ademais de inventor e artista,
sempre foi un independente. Levantemos o Vodka no seu honor. </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 18.0pt;">Jiří Trnka</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqtcamF_kF9rgiSJxUDe2legRy51GWnvXkS5UJJE_jPvfqsW61jdb-vmMrYIFMHXJ_r6DOaMvJ1Tt8qsk8BLoqaWKKG1HhntLY6IH3K_O9ZoP9qdglUo36ADKA5ba0R5OVbAE7/s1600/photographs-from-czechoslovakia-cssr-c-1957-portrait-of-the-animator-jiri-trnka.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqtcamF_kF9rgiSJxUDe2legRy51GWnvXkS5UJJE_jPvfqsW61jdb-vmMrYIFMHXJ_r6DOaMvJ1Tt8qsk8BLoqaWKKG1HhntLY6IH3K_O9ZoP9qdglUo36ADKA5ba0R5OVbAE7/s320/photographs-from-czechoslovakia-cssr-c-1957-portrait-of-the-animator-jiri-trnka.jpg" width="255" /></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Jiří Trnka</b>
formou-se na Prague School of Arts and Crafts, em 1936 idealizou um teatro de
marionetes, criado no inicio da Segunda Guerra Mundial e em vez do teatro,
desenhou cenários e ilustrou livros para crianças ao longo da guerra.</div>
<div style="text-align: justify;">
Depois da guerra, ele criou um departamento de
animação nos estúdios de filmagem Prague. Trnka foi conhecido mundialmente por
ser o melhor animador de marionetes no método checo e ganhou vários prémios em
festivais de cinema. Um animador chamou-se "O Walt Disney do Leste".</div>
<div style="text-align: justify;">
Em 1946, no Festival de Cannes ganhou um prémio,
um ano depois passou a trabalhar em cinema. Os seus filmes foram realizados
para um público adulto. No inicio de 1948, o governo comunista Checo começou a
subsidiar o seu trabalho, apesar disso o seu estilo e mensagem permaneceram
inalteráveis, para além de filmes, ele também animou cartoons, escreveu guiões
para maior parte dos seus filmes. Em 1949 ganhou o prémio Hans Christian
Andersen, o mais alto prémio em literatura de crianças. Ele morreu em 1969 de
problemas cardiacos.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 18.0pt;">Jan Švankmajer</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Jan Švankmajer</b>, nado o 4 de setembro de 1934 en Praga
(Checoslovaquia), é un cineasta e artista gráfico checo, cuxa obra se extende
por diversos medios. Autodefínese como surrealista, coñecido polas súas
animacións e características surrealistas que influíron, entre outros, a Terry
Gilliam, ou aos Irmáns Quay.[1]</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLhzU3xu64moEPcv8XwPw9X0GSrJDL8qTv9TqJ4scmoH7vyxzzKQNs2HWTlv4IJit_ZmUUveqXjRZ9d48SGsEdzXnU7jTQc79jM6LvNZNY8ZqDccdw2NLYWAwsBZe2K6Aoo1U8/s1600/Jan-%C5%A0vankmajer.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLhzU3xu64moEPcv8XwPw9X0GSrJDL8qTv9TqJ4scmoH7vyxzzKQNs2HWTlv4IJit_ZmUUveqXjRZ9d48SGsEdzXnU7jTQc79jM6LvNZNY8ZqDccdw2NLYWAwsBZe2K6Aoo1U8/s1600/Jan-%C5%A0vankmajer.jpg" /></a>Nos seus filmes, Svankmajer
traballa con bonecos, empregando a técnica de stop-motion. Tamén ten empregado
actores reais, máquinas, figuras de arxila, bonecas antigas, esqueletos de
animais e outras moitas cousas. Consigue crear un clima de pesadelo, o que non
impide que os seus filmes sexan, alo menos en certo modo, divertidos. Tense
inspirado nas obras de autores como Edgar Allan Poe, Lewis Carroll e a lenda
xermánica do Doutor Fausto (que serviu de inspiración a moitos outros autores).</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Estivo casado con Eva
Švankmajerová, pintora surrealista, ceramista e escritora de sona mundial, que
faleceu en outubro de 2005. Eva colaborou en varias das películas de Švankmajer
como Fausto, Otesánek e Alis.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKPKw12joD7nwKAkpRRCIFaAMQt3NUx3ua69DiKgTq6pZ5ICUhyUGmII5KSpPaWAw1h0aLmbRU5eLZWhsWpBk1G7UXvS5KcLq6vsDyjo4CPsk_UEWWXDoGwL7S6AUchNrkJJeX/s1600/4460296595_14986cf758_o.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKPKw12joD7nwKAkpRRCIFaAMQt3NUx3ua69DiKgTq6pZ5ICUhyUGmII5KSpPaWAw1h0aLmbRU5eLZWhsWpBk1G7UXvS5KcLq6vsDyjo4CPsk_UEWWXDoGwL7S6AUchNrkJJeX/s320/4460296595_14986cf758_o.png" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span id="goog_342095591"></span><span id="goog_342095592"></span></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if !mso]><img src="//img2.blogblog.com/img/video_object.png" style="background-color: #b2b2b2; " class="BLOGGER-object-element tr_noresize tr_placeholder" id="ieooui" data-original-id="ieooui" />
<style>
st1\:*{behavior:url(#ieooui) }
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]--></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-33515572184585511002013-06-25T19:06:00.001+01:002013-06-26T19:42:31.541+01:00Ciclo Cine Ciencia Ficción<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://cafeuf.com/Img/actividades/cine/cienciaficcion.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://cafeuf.com/Img/actividades/cine/cienciaficcion.jpg" width="213" /></a></div>
<div style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial;">Adoitamos esquecernos de cousas que nos impresionaron, seguindo as
pautas que nos suxiren outros, pequenos logros son borrados e substituidos por
información sen importancia. Logo, pasa o tempo, e nunha desas noites de
insomnio, rescatas esa película, da que so recordabas unha nave con prantas e
un fulano de aquí para ala desquiciado, ese robot que parecía mais humano cos
humanos, ou esos viaxes no tempo que con tanta simpleza foran maxistralmente
rodados. Buscando eses momentos, e tamen tentando crear outros, nace este ciclo
de cine de ciencia ficción.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial;">O punto de partida era sinxelo; películas norteamericanas esquecidas.
Pero dende ahí xurdíu unha viaxe entre distintos paísies e épocas, rescatando
películas mais o menos esquecidas, que quizas pola sombra doutros filmes mais
respetados, pasaron pouco a pouco aos recunchos da escuridade da nosa mente.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial;">Decir que é unha elección totalmente arbitraria, de coñecidos, libros,
listas e butraos de internet, que foron fiando dende aquí para alá a
escritores, con directores, con múxicos etc. Polo seu continuo desafío a leis,
a viaxes adiante e atrás no tempo, e polos seus aparentemente momentos
absurdos, a orden de proxección será particularmente azarosa. </span></div>
<div style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial;">Como é dito arriba, o punto de partida son os Estados Unidos. Incluidas
están películas moito anteriores, de paises como Francia ou a URRS, pero é
dende Estados Unidos donde hoxe en día estánse a producir maior número de
películas e por tanto onde mais quedan esquecidas rapidamente. Tomamos
Norteamética, e particularmente as décadas dos 60 e 70, por ser neste lugar
onde debido a unha serie de cambios sociais-culturais a ciencia ficción tería
unha particular explosión, acontencendo un salto de calidade e cantidade, que
non se vira antes. </span></div>
<div style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial;">Encontrámonos nun momento incribre para Norteamérica, a competición do
espacio, guerras que trasnformarán a mentalidade dos seus cidadans, utopías,
drogas, en consecuencia novas ideas. Todo isto deriva nun auge da literatura de
ciencia ficción que será o caldo de cultivo para moitos dos filmes que
aparecerán, son momentos da filosofía de Arthur C. Clarke (guionista de
2001:Space Odity) da poesía de Ray Bradbury (Farenheit 451 (1966)) a tecnología
de Isaac Asimov ( I, Robot (2004) ) e a metafísica de Philip K. Dick (Blade
Runner)</span></div>
<div style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial;">Son tempos de inovación constante, coma naves que viaxan en busca de
novos planetas, explóranse unha infinidade de xéneros, e é nesta variedade, que
comeza o ciclio... </span><br />
<br />
<span style="font-family: Arial;"> <a href="http://cafeuf.com/Img/actividades/cine/Ciencia%20Ficcion.pdf">http://cafeuf.com/Img/actividades/cine/Ciencia%20Ficcion.pdf</a></span><br />
</div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-54246360701469507312013-03-06T15:11:00.000+01:002013-03-06T15:30:43.280+01:00CINEMA GALEGO (II): RODRÍGUEZ BAIXERAS<span style="color: white;">Seguimos na procura de filmes galegos esquecidos.</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBpnR5rdrZxQPKwdf6r08tDk0uCODzuNqHYJsd0doJm4OX1vJFqJOJRnZIPp48e1GGqJuZAdckPNvdv-ffCntaZtMjGvCnIgOgiejDhCnR383KkN3GFI_PXHFt5Ey3dRXbINkZ/s1600/baixeras.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBpnR5rdrZxQPKwdf6r08tDk0uCODzuNqHYJsd0doJm4OX1vJFqJOJRnZIPp48e1GGqJuZAdckPNvdv-ffCntaZtMjGvCnIgOgiejDhCnR383KkN3GFI_PXHFt5Ey3dRXbINkZ/s1600/baixeras.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
Desta volta é o turno de <span style="background-color: red;"><a href="http://elpais.com/diario/2011/07/15/galicia/1310725099_850215.html"><b>O DOCUMENTO</b></a>,</span> de Enrique Rodríguez Baixeras. Tráta-se dun filme baseado nun relato do escritor lucense Ánxel Fole.<br />
Foi un dos primeiros intentos de rodar en galego, nuns anos (1974) nos que a lingua galega non tiña consideración de prestíxio "cultural".<br />
De feito, o filme foi secuestrado pola policia franquista baixo a recomendación de "usted lo que tiene que hacer son películas en castellano, que es el idioma de la patria".<br />
Así e todo, o filme de Baixeras ven de ser recuperado e proxectado no 2011 en Ribadeo. <br />
Como nota curiosa, o axudante de dirección de Rodríguez Baixeras é... ¡Fernando Trueba!<br />
Ben, pois aquí vos deixamos unha ligazón onde podedes acudir para ver<span style="background-color: #6fa8dc;"> </span><span style="background-color: #6fa8dc;"><a href="http://vimeo.com/27821268">o filme</a>.</span> A calidade da imaxe non é grande cousa, pero é o que hai.<br />
Saúde. <br />
<br />UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-36152375831914986212013-03-06T14:43:00.000+01:002013-03-06T15:34:16.265+01:00CINEMA GALEGO (I): DÍAZ NORIEGA.<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3kvGQxbfgi_KftnMrEcE-KjGQ7bXJUsCAG65rWHkwKuHvctwIn4MQy7J3m7yb1BH75Bh78gRVc4_yhwJuatI1ZlBwBn06DoYY1LcBTbL-2x22L2Ryf0NYd2v3kK5x5ZSksb1o/s1600/jedn_retrato.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3kvGQxbfgi_KftnMrEcE-KjGQ7bXJUsCAG65rWHkwKuHvctwIn4MQy7J3m7yb1BH75Bh78gRVc4_yhwJuatI1ZlBwBn06DoYY1LcBTbL-2x22L2Ryf0NYd2v3kK5x5ZSksb1o/s1600/jedn_retrato.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
Achegamos, desta volta, dúas mostras esquecidas do cinema galego que resultan interesantes por motivos.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
O primeiro deles é <i><b>Cine Amateur</b></i>
de José Ernesto Díaz Noriega. Esta curtametraxe foi premiada coa Palma
de Ouro en Cannes no ano 1965. Tráta-se dunha espécie de manual de
instruccións cara a creacíon dun filme "caseiro".</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/oReJmg6NkBE?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Pois ben, a desfrutar!!</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-43344176796310081092012-08-28T22:09:00.004+01:002012-08-28T22:13:48.265+01:00<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>Chris Marker</b></span></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5InXIle7DTQ7E03ap0GyFqenZB_JAHNXkAFTMGIOp-4mPQYzZFIivyWoypbYStXj-WQSwtefScByiS9bFsl7U2TfFX8CRFW71_tRjidwhNiTQZj-lfmPznkBn2YdKgtbmPI8h/s1600/chris-marker.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5InXIle7DTQ7E03ap0GyFqenZB_JAHNXkAFTMGIOp-4mPQYzZFIivyWoypbYStXj-WQSwtefScByiS9bFsl7U2TfFX8CRFW71_tRjidwhNiTQZj-lfmPznkBn2YdKgtbmPI8h/s320/chris-marker.jpg" width="320" /> </a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Tabla normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style> <![endif]--> </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="mso-bidi-font-weight: bold;">O cineasta Christian-François Bouche-Villeneuve (1921), pioneiro do cine documental e inspirador de numerosos directores, coñecido por xeracións de cinéfilos como Chris Marker, faleceu o pasado domingo 29 de xullo en París aos 91 anos.<br />
O traballo de Marker que tivo unha repercusión máis ampla é a súa curtametraxe A Jetée (1962), un orixinal experimento cinematográfico que recorre a técnicas propias do cómic. Máis de trinta anos despois, a película do realizador francés serviu de inspiración a Terry Gilliam para rodar 12 monos.<br />
Marker era esencialmente un director de cine, ao que a Cinemateca Francesa atribúe a creación do “documental subxectivo”, unha forma de cine no que o texto resulta tan importante ou máis que a imaxe. Pero este espírito curioso e infatigable era tamén un novelista, poeta, filósofo, crítico, fotógrafo ou artista multimedia que ata case o final das súas nove décadas de vida seguía explorando as posibilidades artísticas de medios tan dispares como os mundos virtuais de Second Life ou Youtube.<br />
Naceu, segundo as fontes máis fidedignas, en Neuilly-sur-Seine, municipio próximo a París. Estudante de Filosofía nos anos previos á II Guerra Mundial, tras a ocupación nazi de Francia uniuse ao maquis. Acabada a guerra iniciou unha carreira xornalística, publicando comentarios políticos, poemas e historias breves no xornal Esprit, onde traballou de xeito conxunto con André Bazin, cofundador da mítica revista cinematográfica Cahiers du Cinéma, na que Marker tamén colaborou asiduamente.<br />
Militante do Partido Comunista francés, estivo moi próximo a figuras cinematográficas e intelectuais como Costa Gavras, Alain Resnais, Jorge Semprún, Akira Kurosawa… sobre o que rodou un apaixonado ensaio cinematográfico, A.K…, Patricio Guzmán ou Agnès Varda. Con varios deles colaborou nalgúns dos seus documentais, nos que, a través dunha mirada estilizada e sumamente persoal, aborda temas de corte etnográfico, reflicte a devastación material e moral do colonialismo ou retrata a brutalidade dos réximes autoritarios.<br />
Entre o medio centenar que rodou, cabería destacar Lles statues meurent aussi [As estatuas tamén morren] (1953), Lettre de Sibérie [Carta de Siberia], A embaixada (1973) ou ¡Cuba si! (1961).<br />
“Foi un cineasta atípico que marcou o cine e renovou profundamente a arte do documental”, declarou o presidente francés, François Hollande, comentando o seu falecemento.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIKodET3mzXQ1i0wiC2EFMu7M67VEUZfjrycE3_hyphenhyphen5EDoNpDTKyax3fRuKp_11Tn8suITXYyRLAYd_xSrI0_QLoXvyVAl4LY_By4ZoNUMtiBQ97P0Aomo6AeL3V0QNgRqiPqiQ/s1600/Chris+Marker.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIKodET3mzXQ1i0wiC2EFMu7M67VEUZfjrycE3_hyphenhyphen5EDoNpDTKyax3fRuKp_11Tn8suITXYyRLAYd_xSrI0_QLoXvyVAl4LY_By4ZoNUMtiBQ97P0Aomo6AeL3V0QNgRqiPqiQ/s320/Chris+Marker.jpg" width="224" /></a></div>
<br />UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-50347894596077474032012-02-16T21:28:00.004+01:002012-02-16T21:54:42.845+01:00Theo Angelopoulos<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidgaeemaSEpfQneE1j7p3CK9gJgEKdMuf0fLpBsXkJ-mmCt35crd_2Xni3sHm6cln6CiNDGzi4qz6jgWAkSPd1Ds1tDbEPqNlj2vz_8nvo3MqQP2CcxtgnBAqz377PMYYHTg6j/s1600/%25CE%2598%25CF%258C%25CE%25B4%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25B3%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25BB%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 300px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidgaeemaSEpfQneE1j7p3CK9gJgEKdMuf0fLpBsXkJ-mmCt35crd_2Xni3sHm6cln6CiNDGzi4qz6jgWAkSPd1Ds1tDbEPqNlj2vz_8nvo3MqQP2CcxtgnBAqz377PMYYHTg6j/s400/%25CE%2598%25CF%258C%25CE%25B4%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25B3%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25BB%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5709835404817558114" border="0" /></a>
<div style="text-align: justify;">Theodoros Angelopoulos (en grego Θόδωρος Αγγελόπουλος), nado en Atenas o 27 de abril de 1935 e finado na mesma cidade o 24 de xaneiro de 2012, foi un director de cine grego.
Estudou leis en Atenas, tras o servizo militar marchou a París para atender á Sorbonne mais acabou entrando no IDHEC (Institut des hautes études cinématographiques). Volveu a Grecia e traballou como xornalista e crítico cinematográfico deica o golpe dos coroneis. Realizou a súa primeira curtametraxe en 1968.
</div><div style="text-align: center;"><a href="http://www.theoangelopoulos.gr/index.php?lng=c3BhbmlzaA==">http://www.theoangelopoulos.gr/index.php?lng=c3BhbmlzaA==
</a>
</div>
<div style="text-align: center;"><iframe src="http://www.dailymotion.com/embed/video/xi9gkh" width="480" frameborder="0" height="384"></iframe>
<a href="http://www.dailymotion.com/video/xi9gkh_la-mirada-de-theo-angelopoulos_shortfilms" target="_blank">La mirada de Theo Angelopoulos</a> <i>por <a href="http://www.dailymotion.com/ziocarlos" target="_blank">ziocarlos</a></i></div>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-66908160369521029292011-10-31T20:02:00.003+01:002011-10-31T20:12:31.870+01:00COMENZA A SEGUNDA MOSTRA DE DOCUMENTAL ALTERNATIVO "DOCUTOPÍA"<div>
</div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTxs-yk3tH4y1_7IA1bo39-0I76pWqrnLVXuDYBWrS-rBDDwAnw4Bei1M6cf2oF4FfiXHKnBJjEaff8Lm1kr5iTHlD-Jd1WSpvTXnLsF9kVsLEnzMFoEaf0gQnRrLaCHWMrBG6/s1600/docutopia+2+cartaz+oficial.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 267px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTxs-yk3tH4y1_7IA1bo39-0I76pWqrnLVXuDYBWrS-rBDDwAnw4Bei1M6cf2oF4FfiXHKnBJjEaff8Lm1kr5iTHlD-Jd1WSpvTXnLsF9kVsLEnzMFoEaf0gQnRrLaCHWMrBG6/s400/docutopia+2+cartaz+oficial.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5669734560589320098" /></a>
<p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 16.0px Times New Roman; color:#454545;"><span style="letter-spacing: 0.0px"> </span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: center; font: 48.0px Comic Sans MS"><span style="text-decoration: underline ; letter-spacing: 0.0px"><b><span class="Apple-style-span" style="color:#3333FF;">DOCUTOPÍA</span></b></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="color:#3333FF;"> </span></span></p> <p style="text-align: center;margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; font: normal normal normal 16px/normal 'Arial Black'; "><span style="letter-spacing: 0.0px"><span class="Apple-style-span" style="color:#3333FF;">2ª MOSTRA DO DOCUMENTAL ALTERNATIVO</span></span></p><p style="text-align: center;margin-top: 0px; margin-right: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; font: normal normal normal 16px/normal 'Arial Black'; ">
</p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><span style="letter-spacing: 0.0px"> </span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><span style="letter-spacing: 0.0px"><b><span class="Apple-style-span" style="color:#FFFFFF;">O cineclube UTOPÍA CINEMA organiza a segunda mostra do documental alternativo.</span></b></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><span style="letter-spacing: 0.0px"><b><span class="Apple-style-span" style="color:#FFFFFF;">Desde o día un de Novembro ata o catro de decembro, no café UF-NEGRA SOMBRA, celebrarase esta segunda edición de DOCUTOPÍA.</span></b></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><span style="letter-spacing: 0.0px"><b><span class="Apple-style-span" style="color:#FFFFFF;">A través de trinta e catro días, e o mesmo número de documentais, poderemos ver unha ampla mostra desoutra realidade sobre a que case nunca pon o foco os medios de comunicación oficiais. .</span></b></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><span style="letter-spacing: 0.0px"><b><span class="Apple-style-span" style="color:#FFFFFF;">Vivimos un momento que algúns cualifican como a época dourada do documental. Nos últimos anos asistimos ao feito insólito de ver como determinados documentais son estreados nas salas comerciais, ata algúns cun grande éxito de público. Grandes estudos apostan por producir documentais que aparentemente critican un sistema de cousas das que eles non son alleos. Esta aparente contradición resólvese na implacable ecuación do beneficio económico. Ata teñen convertido a determinados documentalistas en estrelas mediáticas. </span></b></span></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><b><span class="Apple-style-span" style="color:#FFFFFF;">
</span></b></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><b>
</b></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-weight: normal; color: rgb(0, 0, 238); -webkit-text-decorations-in-effect: underline; "><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKEbR1ZYTugjHrL8p_suBZOd1Z1NfuigYLijq_XrDszAS4LKEj7jlqfKAaaiDLxesJKNkcSCR_egGtb30afb1yS47HmNLSbywftUH4c4JPuYEd8UZiqxdIdhlX2AwAyKfjE4wK/s400/docutopia+II+cartaz.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5669734565110284226" style="display: block; margin-top: 0px; margin-right: auto; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; text-align: center; cursor: pointer; width: 267px; height: 400px; " /></span></b></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><b>
</b></p><p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><b>
</b></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><span style="letter-spacing: 0.0px"><b><span class="Apple-style-span" style="color:#FFFFFF;">Á marxe de todo isto, e case sempre marxinados, existen unha gran produción de documentais verdadeiramente críticos, combativos, comprometidos, e que sempre chaman a mover a nosa conciencia ante realidades case sempre dolorosas. Son obras realizadas a pesar de todos os inconvenientes, feitas co corazón, a intelixencia e a indignación de persoas por cuxas veas circula sangue e non euros. Un traballo que nunca valoraremos o suficiente. DOCUTOPÍA, na medida das súas posibilidades, pretende mostrar este traballo, oculto e ocultado, por dúas razóns fundamentais. En primeiro lugar como homenaxe a todos eses realizadores, e en segundo lugar queremos utilizar as súas producións para o que cremos que foron feitas: debater, sensibilizarnos e provocar a nosa acción. E, en fin, facernos máis sabios e xustos. .</span></b></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><span style="letter-spacing: 0.0px"><b><span class="Apple-style-span" style="color:#FFFFFF;"> </span></b></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><span style="letter-spacing: 0.0px"><b><span class="Apple-style-span" style="color:#FFFFFF;">Está edición de DOCUTOPÍA comeza o día 1 de novembro coa proxección do documental “FRANCISCO MARTÍNEZ QUICO, GUERRILLEIRO CONTRA FRANCO”, que será presentado por el mesmo. A finalizar a proxección abrirase un debate sobre a súa experiencia na guerrilla e como activista da memoria histórica.</span></b></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><span style="letter-spacing: 0.0px"><b><span class="Apple-style-span" style="color:#FFFFFF;">Francisco Martínez López Quico é o último combatente do Exército Guerrilleiro de León Galicia que prolongou a súa loita contra Franco ata 1952. .</span></b></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><span style="letter-spacing: 0.0px"><b><span class="Apple-style-span" style="color:#FFFFFF;">É de destacar tamén o traballo que desde o 1982 realiza para o recoñecemento político das guerrillas antifranquistas.</span></b></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><span style="letter-spacing: 0.0px"><b><span class="Apple-style-span" style="color:#FFFFFF;">Desde 1996 realiza unha intensa actividade no seo do Arquivo Guerra Exilio (A.G.E.). .</span></b></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><span style="letter-spacing: 0.0px"><b><span class="Apple-style-span" style="color:#FFFFFF;"> </span></b></span></p> <p style="margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; text-align: justify; font: 16.0px Times New Roman"><span style="letter-spacing: 0.0px"><b><span class="Apple-style-span" style="color:#FFFFFF;">Tamén pretendemos converter os cinco xoves desta edición, en días de debate político. A presentación e organización do debate destas cinco sesións correrán a cargo de Iria Bragado e Fernando Rodríguez.</span></b></span></p>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-58483046919345480352011-07-27T19:23:00.010+01:002011-07-29T17:52:19.266+01:00NOVOS CICLOS NO CINECLUBE<div style="text-align: justify;"><span style="font-weight: bold; color: rgb(204, 204, 204);">Agora, no Cineclube Utopía Cinema, contamos con novos ciclos e novas propostas.</span>
<span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(204, 204, 204);">A cousa ven ficando así:</span></span>
</div><span style="font-weight: bold;">
</span><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: left;"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(255, 102, 102);">- LUNS</span><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.....</span> <span style="color: rgb(51, 204, 0);">CINE CLÁSICO.</span></span>
</div><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);">
</span></span><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"> <span style="color: rgb(255, 255, 255);">Un percorrido polos grandes filmes de todos os tempos
.</span></span></span></span>
</div><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);">
<span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">- MARTES</span><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.....</span> <span style="color: rgb(51, 204, 0);">GRANDES ACTRICES EN PAPEIS MORTAIS
</span></span></span></span><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);">Programado por Gonzalo Rial, neste ciclo presentamos os filmes máis representativos das actrices inesquecíveis. </span></span></span></span></span></span>
</div><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);">
<span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">- MÉRCORES</span><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.....</span> <span style="color: rgb(51, 204, 0);">AS OUTRAS CINEMATOGRAFÍAS.
</span></span></span></span></span></span><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"> <span style="color: rgb(255, 255, 255);">Unha achega ao cinema dos países con menos presenza nas salas comerciais.
</span></span></span></span></span></span></span></span></div><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);">
<span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">- XOVES</span><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.....</span> <span style="color: rgb(51, 204, 0);">CINE PARA O DEBATE.
</span></span></span></span></span></span></span></span><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"> <span style="color: rgb(255, 255, 255);">Programado e presentado por Iria e Fernando, neste ciclo abórdan-se temas de interese social, cultural e político.</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span>
</div><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);">
<span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">- DOMINGO</span><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.....</span> <span style="color: rgb(51, 204, 0);">O CINE MÁIS RECENTE.
</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);">As propostas máis interesantes do cinema máis actual, ás 18.10h.</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span>
</div><div style="text-align: left;">
</div><ul><li><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"> <span style="color: rgb(51, 204, 0);">PRESÉNTA-NOS O TEU FILME FAVORITO.</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></li></ul><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);">
</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);"> Cada semana, alguén presenta o filme do que guarda unha especial lembranza, ás 20.10h.</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span>
</div><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 204, 0);"><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);">
<span style="color: rgb(255, 255, 255); font-weight: bold;">De luns a xoves, as proxeccións serán ás 20.30h.</span>
</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></div><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-weight: bold;">OMNIA SUNT COMMU</span><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);">NIA.</span>
</span>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-47759385561433436732011-05-11T15:49:00.004+01:002011-05-11T16:14:38.767+01:00AGORA, MÁIS CINEMA<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY17yLt3wlAH-9NouQiGzairpKdgMlsO1SIgyju0Jr8_ku3gjxUt2emi3r_w7Zp5CmgNom81DFT-X2qCOqIVwA9VDSfB6vp49nufWXZ9vaL7ELyhM-SjqKkvFleHV_PZgH02w1/s1600/utopia+cinema.jpeg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 169px; height: 117px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhY17yLt3wlAH-9NouQiGzairpKdgMlsO1SIgyju0Jr8_ku3gjxUt2emi3r_w7Zp5CmgNom81DFT-X2qCOqIVwA9VDSfB6vp49nufWXZ9vaL7ELyhM-SjqKkvFleHV_PZgH02w1/s400/utopia+cinema.jpeg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5605475318157894882" border="0" /></a>
<span style="font-weight: bold; color: rgb(204, 204, 204);">A partir de agora, todos os días (ou case) serán días de cinema no CINECLUBE UTOPÍA CINEMA.</span> <span style="font-weight: bold; color: rgb(204, 204, 204);">A nosa programación ve-se aumentada de forma considerável con filmes ás 20h:</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0); font-weight: bold;">- LUNS:</span><span style="color: rgb(0, 0, 0);"> </span><span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 255, 255);">CINEMA CLÁSICO</span><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);"><span style="font-weight: bold;">- MARTES:</span><span style="color: rgb(51, 51, 51);"> </span></span><span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 255, 255);">AS OUTRAS CINEMATOGRAFÍAS</span><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0); font-weight: bold;">- MÉRCORES:</span><span style="color: rgb(255, 255, 255);"> </span><span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 255, 255);">CINEMA ACTUAL.</span><span style="color: rgb(51, 51, 51);"> </span><span style="color: rgb(255, 0, 0); font-weight: bold;">
- XOVES:</span><span style="color: rgb(255, 255, 255);"> </span><span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 255, 255);">CINEMA DOCUMENTAL</span><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0); font-weight: bold;">- DOMINGOS:</span><span style="font-weight: bold; color: rgb(204, 204, 204);"> dúas sesións, ás seis e oito do serán. Esta última co ciclo<span style="color: rgb(0, 0, 0);"> <span style="color: rgb(255, 255, 255);"> </span></span></span><span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 255, 255);">"PRESÉNTA-NOS O TEU FILME FAVORITO"</span><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-46779780298513585792011-05-04T19:46:00.003+01:002011-05-04T19:52:06.559+01:00GRAFFIJAZZ NO UTOPÍA CINEMA<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVx0fsCM5q-0icnP_pDtWXYmW3YOIfgIvXA6R13rx39VY4sDpuEp6eAvqDklzm60xdmCF1pEzOesOLdKbAo_9Qhj4j4lREDj_a6smGPAodg-Njj6T92alnPUiZRgwI12MTWY4V/s1600/ZAPAS-1.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 283px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVx0fsCM5q-0icnP_pDtWXYmW3YOIfgIvXA6R13rx39VY4sDpuEp6eAvqDklzm60xdmCF1pEzOesOLdKbAo_9Qhj4j4lREDj_a6smGPAodg-Njj6T92alnPUiZRgwI12MTWY4V/s400/ZAPAS-1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5602935420479679906" border="0" /></a>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-75691271397176679772011-02-04T13:22:00.010+01:002011-02-04T14:28:53.045+01:00"¿DEREITOS DE AUTOR? O AUTOR SÓ TEN DEBERES". Jean-Luc Godard ataca de novo.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaGgfLfWTKG6pVSnirZDLwjASOMs0fECvngC9afvcdzNpaWy3mpmSmNMdFKo7cSmw_zDBo6zlqOhKey79pOD6AWDSR5sQjf96DfrqBCFoj0Diqae6lxqON39yr6DaoZRKi2q1_/s1600/FILM+SOCIALISME.jpg">
</a>
<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEflb030A_BBdT6x7leuTSqCH4L1rCJpR7G_r7SymTRgwXmJPgC5fqCaIJ25vfNf1ourf3-fhyVV04gaB6J3QiLIDbVGVeMBwR_YqX8OjeyWA7ygCO4eLwJw1qDIYmIDSfjJKF/s1600/Jean-Luc-Godard.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 248px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEflb030A_BBdT6x7leuTSqCH4L1rCJpR7G_r7SymTRgwXmJPgC5fqCaIJ25vfNf1ourf3-fhyVV04gaB6J3QiLIDbVGVeMBwR_YqX8OjeyWA7ygCO4eLwJw1qDIYmIDSfjJKF/s320/Jean-Luc-Godard.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5569812079746340498" border="0" /></a>
<span id="ctl00_ctl00_ContentMaster_ContentArticulo_textoLabel">
</span>
<span id="ctl00_ctl00_ContentMaster_ContentArticulo_textoLabel"><span style="color: rgb(204, 204, 204);">El cineasta nos recibe en su casa de Suiza para una entrevista provocadora e íntima. Bienvenidos a Rolle. Rolle no es precisamente el centro del mundo. Tan sólo un pequeño pueblo un tanto tristón pegado al lago Lehman, a 40 kilómetros de Ginebra. No sólo eso, también es un paraíso para millonarios que no pagan sus impuestos en casa. Para el simpático taxista que nos conduce hasta allí desde la estación de Ginebra esta geografía del dinero no tiene ningún secreto: “¿Ve la mansión que está debajo de la colina? Esa es la de Michael Schumacher. Y allí vive Peter Ustinov. Phil Collins no anda muy lejos...”.</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">¿Y Godard? “Una vez un japonés se subió al taxi y me preguntó lo mismo. Le dije que sí, que sabía dónde vivía Godard porque lo había llevado una vez. Lo conduje hasta la puerta, se bajó, hizo tres fotos y me pidió que lo devolviera a la estación.</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);"> ¡Hasta en Japón saben quién es Godard!”. Aunque quizá el cineasta sea el habitante de la región más mítico,</strong> <span style="color: rgb(204, 204, 204);">Godard no vive en Rolle por el mismo motivo que sus célebres vecinos.</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">Domiciliado en Francia, allí sigue pagando sus impuestos. Vive en Suiza porque nació allí y no puede prescindir de “ciertos paisajes”, nos dirá en una entrevista en la que, como todo en su persona, todo es muy... panorámico. Durante cuatro horas, en su despacho un tanto espartano, muy funcional, justo al lado de su sala de trabajo, donde</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);"> hay media docena de pantallas y las estanterías rebosan con decenas de DVD y VHS, </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">de donde extrae sus citas, hablamos de historia, de política, de Grecia, de la propiedad intelectual, de cine por supuesto, pero también de cosas más íntimas, como la salud o el miedo a la muerte.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);"> -¿Por qué puso ese título, </span><em style="color: rgb(255, 0, 0);">Film Socialisme</em><span style="color: rgb(255, 0, 0);">?
</span><span style="color: rgb(204, 204, 204);">-Siempre tengo títulos de antemano, que me dan una indicación sobre las películas que podría rodar. Los títulos preceden toda idea de una película. Es un poco como un “la” en la música. Como los títulos nobiliarios o los títulos de banco. Más bien títulos de banco. Comencé solo con “Socialismo”, pero a medida que avanzaba me parecía menos satisfactorio. </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">La película se podría haber llamado perfectamente “Comunismo” o “Capitalismo”.</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> Pero se produjo un azar muy divertido: al leer un pequeño documento de presentación que le había hecho llegar, donde el nombre de mi productora Vega Film precedía a “Socialismo”, el filósofo Jean- Paul Curnier leyó “Film Socialismo” y pensó que ése era el título. Me escribió una carta de doce páginas explicándome cuánto le había gustado. Me dije que debía de tener razón y decidí llamarlo </span><em style="color: rgb(204, 204, 204);">Film Socialisme</em><span style="color: rgb(204, 204, 204);">. De esta manera, rejuvenecía un poco la palabra.</span>
</span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaGgfLfWTKG6pVSnirZDLwjASOMs0fECvngC9afvcdzNpaWy3mpmSmNMdFKo7cSmw_zDBo6zlqOhKey79pOD6AWDSR5sQjf96DfrqBCFoj0Diqae6lxqON39yr6DaoZRKi2q1_/s1600/FILM+SOCIALISME.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 281px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaGgfLfWTKG6pVSnirZDLwjASOMs0fECvngC9afvcdzNpaWy3mpmSmNMdFKo7cSmw_zDBo6zlqOhKey79pOD6AWDSR5sQjf96DfrqBCFoj0Diqae6lxqON39yr6DaoZRKi2q1_/s400/FILM+SOCIALISME.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5569813532639373682" border="0" /></a>
<span id="ctl00_ctl00_ContentMaster_ContentArticulo_textoLabel">
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿El crucero en el Mediterráneo viene de Homero?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">Al principio pensé en otra historia que sucedía en Serbia, pero no acababa de funcionar.</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> Entonces se me ocurrió la idea de una familia en un garaje, la familia Martin. Pero eso no era suficiente para sostener un largometraje, porque la gente se hubiera convertido en personajes y habría sido una película como cualquier otra que se hace en Francia: una madre con sus hijos, con sus diálogos y sus estados de ánimo.</span>
<strong><span style="font-weight: bold; font-style: italic; color: rgb(255, 255, 255);">Geometría antigua</span>
</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">-Precisamente, los miembros de esa familia se parecen a los personajes de una película de ficción ordinaria.</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-Sí, quizá... Pero no del todo. </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">Las escenas se interrumpen antes de que se conviertan en personajes. Son más bien estatuas. Estatuas que hablan. </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Si hablamos de estatuas, pensamos: “Esto viene de otros tiempos”. Y si decimos, “otros tiempos”, entonces se empieza un viaje, te embarcas en el Mediterráneo. Así surge el crucero. Había leído el libro del polemista de principios de siglo Léon Daudet </span><em style="color: rgb(204, 204, 204);">El viaje de Shakespeare</em><span style="color: rgb(204, 204, 204);">. En ese libro, seguimos el trayecto en barco del joven dramaturgo, cuando aún no había escrito una línea. Todo eso vino poco a poco.
</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿De qué manera trabaja para que todo encaje?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-No hay reglas. </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">Tiene que ver con la poesía y la pintura, y con las matemáticas. Con la geometría antigua, sobre todo.</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> La necesidad de componer figuras, de dibujar un círculo alrededor de un cuadrado, de trazar una tangente. Es geometría elemental. Y si es elemental, hay elementos. Entonces muestro el mar... </span><em style="color: rgb(204, 204, 204);">Voilà</em><span style="color: rgb(204, 204, 204);">. No es realmente algo descriptible, sino más bien asociaciones. Y si uno dice asociación, puede decir socialismo. Si hablamos de socialismo, podemos hablar de política.</span></span>
<span id="ctl00_ctl00_ContentMaster_ContentArticulo_textoLabel"> <span style="color: rgb(255, 0, 0);">-Por ejemplo de la ley Hadopi, la cuestión de las descargas ahora penalizadas, de la propiedad de las imágenes...</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">Estoy en contra de la ley Hadopi, por supuesto. No hay propiedad intelectual. </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Estoy en contra de la herencia, por ejemplo. Que los hijos de un artista puedan beneficiarse de los derechos de una obra de sus padres... no me parece mal hasta que alcanzan la mayoría de edad... Pero después no me parece muy normal que los hijos de Ravel perciban los beneficios por los derechos de su </span><em style="color: rgb(204, 204, 204);">Bolero</em><span style="color: rgb(204, 204, 204);">...</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿Usted no reclama ningún derecho a quienes utilizan las imágenes de sus películas?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-Por supuesto que no. De hecho ya lo hacen muchos artistas y lo cuelgan en Internet, aunque por lo general sea bastante malo</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">. Pero no tengo la sensación de que me estén robando. Yo no tengo Internet. </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Anne-Marie (Miéville, su compañera y también cineasta) sí navega. Aunque en mi película hay imágenes que vienen de Internet, como ésas de los dos gatos que están juntos.</span>
<strong><span style="font-style: italic; color: rgb(255, 255, 255);">Derechos de autor</span>
</strong><span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿Para usted no hay diferencia de status entre esas imágenes anónimas de los gatos que circulan por Internet y los planos de </span><em style="color: rgb(255, 0, 0);">El gran combate</em><span style="color: rgb(255, 0, 0);"> de John Ford que usted también utiliza en </span><em style="color: rgb(255, 0, 0);">Film Socialisme</em><span style="color: rgb(255, 0, 0);">?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-No veo por qué hay que hacer una diferencia. Si tuviera que responder legalmente por la apropiación de esas imágenes, contrataría a dos abogados para que actuaran de formas distintas. Uno defendería el derecho de cita, que apenas existe en el cine. En literatura se puede citar extensamente. En el libro sobre Henry Miller que escribió Norman Mailer hay un 80% de Miller y un 20% de Mailer. En la ciencia, ningún científico paga derechos por utilizar la fórmula elaborada por un colega. Esto es un derecho asumido que en el cine, sin embargo, no existe.</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);"> El derecho de autor realmente no tiene razón de ser. Yo no tengo derechos. Al contrario, tengo deberes. </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Por tanto, en mi película hay otro tipo de préstamos, no citas, simplemente extractos. Como una inyección que recoge una muestra de sangre para ser analizada. Este sería el argumento de mi segundo abogado. Él defendería, por ejemplo, el plano de las trapecistas tomado de </span><em style="color: rgb(204, 204, 204);">Les Plages d'Agnès</em><span style="color: rgb(204, 204, 204);">. Ese plano no es una cita. Yo no cito el filme de Agnès Varda: me beneficio de su trabajo. Es un extracto que yo cojo, que incorporo en un momento muy concreto como ocurrencia que simboliza la paz entre Israel y Palestina. Este plano, yo no lo he pagado. Y si Agnès me pide dinero, estimo que deberíamos pagarle una cantidad justa. Es decir, una cantidad proporcional al presupuesto de mi película, al número de espectadores a los que llega...</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿Por qué prefiere utilizar imágenes de Varda para expresar la paz en Oriente Medio a rodar usted sus propias imágenes?
</span></span><span style="color: rgb(204, 204, 204);" id="ctl00_ctl00_ContentMaster_ContentArticulo_textoLabel">-<strong style="font-weight: normal;">Me pareció que la metáfora en la película de Agnès estaba muy bien.</strong></span>
<span id="ctl00_ctl00_ContentMaster_ContentArticulo_textoLabel">
</span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyDTGtwF4B27_AoyLtLyabA6Pgn3hhlRlBaciV0wXSYYjshq_NBgCJAkzlj_wYZzohLlyqNV9gPUgnfrza8VfOz6P97TOGLHJmSnc-aNHGJCa0T2cW9LsexrbkyWa8w5Arbp6e/s1600/film-socialisme-quo.png"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 296px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyDTGtwF4B27_AoyLtLyabA6Pgn3hhlRlBaciV0wXSYYjshq_NBgCJAkzlj_wYZzohLlyqNV9gPUgnfrza8VfOz6P97TOGLHJmSnc-aNHGJCa0T2cW9LsexrbkyWa8w5Arbp6e/s400/film-socialisme-quo.png" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5569816486311465522" border="0" /></a><span id="ctl00_ctl00_ContentMaster_ContentArticulo_textoLabel"><strong style="font-weight: normal;"></strong>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-Pero ella no le dio ese significado...</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-No, por supuesto. Soy yo quien lo construye recontextualizando esas imágenes. En ningún momento pensé en ser fiel a ese sentido original. Simplemente, esas imágenes me parecieron perfectas para lo que yo quería decir</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">. Si los israelíes y los palestinos montaran un circo e hicieran un número de trapecio juntos, las cosas serían muy distintas en Oriente Medio.</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> Estas imágenes muestran para mí un acuerdo perfecto, exactamente lo que yo quería expresar. Por tanto, cojo la imagen, ya que existe.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-El “socialismo” del filme tiene que ver precisamente con violentar la idea de propiedad, empezando por la de las obras...</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">No debería haber propiedad sobre las obras.</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> Beaumarchais sólo quería beneficiarse de una parte de la recaudación de </span><em style="color: rgb(204, 204, 204);">Las bodas de Fígaro</em><span style="color: rgb(204, 204, 204);">. Él podía decir: “Fígaro lo he escrito yo”. Pero no creo que hubiera dicho: “Fígaro soy yo”. Este sentimiento de propiedad de la obra no apareció hasta más tarde.
</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-Su película se sube a la red al mismo tiempo que se estrena en las salas...</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-La idea no es mía. El hecho de que </span><em style="color: rgb(204, 204, 204);">Film Socialisme</em><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> esté en Internet [sólo para Francia] es una idea del distribuidor. Ellos han aportado el dinero para la película, así que hago lo que me piden. Si hubiera dependido de mí, yo no la hubiera estrenado de esta manera.</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);"> Hemos tardado cuatro años en hacer la película. </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Yo creo que la película se debería haber beneficiado de la misma generosidad en la distribución que tuvo en la duración de su rodaje.</span>
<strong><span style="font-style: italic; color: rgb(255, 255, 255);">Una aventura de cine</span>
</strong><span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿Qué quiere decir exactamente?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">A mí me hubiera gustado que contratáramos a una pareja, a un chico y a una chica que estuvieran vinculados al cine,</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> con ganas de mostrar cosas, el tipo de jóvenes que te encuentras en los pequeños festivales. Se las da un copia en DVD de la película y, luego, se les pide que asistan a un curso de paracaidismo. Entonces, señalamos al azar algunos puntos en el mapa de Francia y ellos se tiran en paracaídas a esos lugares. Su misión consistiría en proyectar la película en el lugar donde aterricen. En un café, en un hotel... tendrían que apañárselas como pudieran. El precio de la sesión podría ser 3 ó 4 euros, no más. Además, hubieran podido filmar su aventura y venderla después.</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);"> Gracias a ellos, hubiéramos podido calibrar la reacción de la gente.</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> Sólo después podríamos haber tomado la decisión de si valía la pena proyectar la película en salas normales. Pero no antes de haber llevado a cabo un estudio sobre la cuestión durante uno o dos años. Porque antes, </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">el distribuidor no sabe qué es esta película ni a quién puede interesar.</strong>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-Usted ha desaparecido de los medios de comunicación. En los años ochenta era frecuente verlo en la televisión, hablando con la prensa.</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-Sí, este tipo de cosas actualmente me disgustan. En esa época, yo creía en ello. No pensaba que pudiera cambiar nada pero sí que podía interesar a un público que quizá quería hacer las cosas de otra manera. Pero sólo les interesa durante tres minutos. </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">Todavía hay cosas que me atraen de la televisión: los programas de animales, los canales de Historia. También me gusta mucho Dr. House. </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Hay un herido, todo el mundo se arremolina en torno a él, los personajes se expresan con un vocabulario hipertécnico, me gusta. Pero me veo incapaz de ver dos capítulos seguidos.
</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿Por qué ha invitado a Patti Smith y al filósofo Alain Badiou a su película si después salen tan poco?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">Patti Smith estaba allí y la filmé. No veo por qué tendrían que salir más planos de ella</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> que de, por ejemplo, una sirvienta.
</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿Y por qué le pidió que estuviera allí?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-Porque es una buena americana, </span><strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">alguien que encarna una cosa distinta al imperialismo.</span>
</strong></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBir22stmlIK0tn8F5nYq6vloCcLxqaGtIxmVP88cXB5qtYyidt8h3h340LQRHhIiFskNM9vzUnC0gpTos05XqN0OIYPhekZkckDT2f0qhcLR9VLNdEYvnonj-i2iGhl4uGmIJ/s1600/filmsocialisme1.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 206px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBir22stmlIK0tn8F5nYq6vloCcLxqaGtIxmVP88cXB5qtYyidt8h3h340LQRHhIiFskNM9vzUnC0gpTos05XqN0OIYPhekZkckDT2f0qhcLR9VLNdEYvnonj-i2iGhl4uGmIJ/s400/filmsocialisme1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5569817464258530690" border="0" /></a>
<span id="ctl00_ctl00_ContentMaster_ContentArticulo_textoLabel">
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿Y Alain Badiou?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">Quería citar un texto de la geometría de Husserl </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">y quería que alguien elaborara algo propio a partir de allí. Y a Badiou esto le interesaba.
</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿Por qué lo filma en una sala vacía?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-Porque su conferencia no interesaba a los turistas del crucero. Anunciamos que habría una conferencia sobre Husserl y no apareció nadie.</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);"> Cuando Badiou vio la sala vacía le gustó mucho. Dijo: “Finalmente voy a hablar ante Nadie”.</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> Habría podido rodarlo de más de cerca y ocultar que la sala estaba vacía, pero era necesario mostrar que era una metáfora del desierto, que estamos en el desierto. Me hace pensar en la frase de Jean Genet: “Hay que ir a buscar las imágenes porque están en el desierto”.</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);"> En mi cine no hay intenciones. No soy yo quien ha inventado esa sala vacía. </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Yo no quiero decir nada. Intento mostrar, o hacer sentir, o permitir que después se diga otra cosa.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-Cuando se escucha: “Los canallas hoy son sinceros, creen en Europa”, ¿qué le permite decir esto? ¿No se puede creer en Europa sin ser un canalla?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-Esta es una frase que se me ocurrió leyendo </span><em style="color: rgb(204, 204, 204);">La náusea</em><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> de Sartre. En aquellos tiempos, el canalla no era sincero. Un torturador sabía que no era honesto. </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">Hoy el canalla es sincero. </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">En cuanto a Europa, existe desde hace mucho tiempo, no había necesidad de construirla como lo hemos hecho. Me cuesta comprender, por ejemplo, cómo se puede ser un parlamentario de Europa como Danny (Cohn-Bendit). Es extraño, ¿no?</span>
<strong><span style="font-style: italic; color: rgb(255, 255, 255);">La justicia y la ley</span>
</strong><span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿La ecología no debería constituir un partido político?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-Ya sabe, los partidos... Los partidos se toman siempre. Incluso sus nombres, algunas veces.</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);"> De Gaulle estaba en contra de los partidos.</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> Aun así, durante la Liberación llamó a los partidos al Consejo de la Resistencia para tener peso frente a los americanos. En esa época incluso estaba ya el Frente Nacional, salvo que no era lo mismo que hoy. Entonces era una empresa del Partido Comunista.</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);"> No entiendo por qué los de ahora han mantenido el nombre. Tomaron un partido...</strong>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-La penúltima cita de la película es: “Cuando la ley no es justa, la justicia pasa por encima de la ley...”</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-Eso está relacionado con los derechos de autor. </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">Todos los DVD comienzan con un anuncio del FBI que criminaliza la copia. </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Fui a buscar una respuesta en Pascal. Pero uno puede entender otra cosa en esta frase. Podemos pensar, por ejemplo, en el arresto de Roman Polanski.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿Qué le suscitó que se produjera en su país, Suiza?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-Yo soy franco-suizo. Yo paso por Suiza pero estoy domiciliado en Francia, pago mis impuestos allí. En Suiza amo ciertos paisajes sin los que me costaría vivir. Además, tengo raíces aquí. Pero políticamente hay muchas cosas que me chocan. </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">En relación a Polanski, Suiza no debería haberse sometido a Estados Unidos.</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> Hubiera hecho falta discutir, no aceptar. </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">Me hubiera gustado que todos los cineastas que van a Cannes se hubieran movilizado por Polanski, </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">expresando que la justicia suiza no es justa. Como se han manifestado para defender al cineasta iraní encarcelado Jafar Panahi.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-La crisis griega resuena con fuerza en su película...
</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-D</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">eberíamos darle las gracias a Grecia. Occidente es quien está en deuda con Grecia. </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">La filosofía, la democracia, la tragedia... Siempre olvidamos las relaciones entre democracia y tragedia. Sin Sófocles, no hay Pericles. Y sin Pericles, no hay Sófocles. El mundo tecnológico en el que vivimos se lo debe todo a Grecia. ¿Quién inventó la lógica? Aristóteles. Si esto es así y si eso es asá, entonces aquello. Lógico. Este tipo de pensamiento es el que utilizan constantemente las fuerzas dominantes, asegurándose de que no haya ninguna contradicción, que todo quede siempre dentro de una misma lógica.</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);"> Hannah Arendt tenía razón cuando dijo que la lógica conduce al totalitarismo. Así que todo el mundo le debe dinero a Grecia hoy en día. </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Podría reclamar millones de millones en concepto de derechos de autor al mundo contemporáneo y sería lógico dárselos. Sin dilación. También se acusa a los griegos de ser mentirosos... Esto me recuerda a un viejo silogismo que aprendí en la escuela: Epaminondas miente; ahora bien, todos los griegos mienten; así pues, Epaminondas es griego. No hemos avanzado mucho.</span>
</span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRgjzEbJQFgWeBZAIdr3v-hBj-wn3zME_kBeKRcrjXSeRLEGccJxCOIlIUNpBtuOc75SIh9KT6hyphenhyphen3FPLwiFNS01mT3hpL3eHR4tRttxYJaN_4kjiW67aIO-snsj39wgYGXI8TZ/s1600/GODARDjpeg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 299px; height: 169px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRgjzEbJQFgWeBZAIdr3v-hBj-wn3zME_kBeKRcrjXSeRLEGccJxCOIlIUNpBtuOc75SIh9KT6hyphenhyphen3FPLwiFNS01mT3hpL3eHR4tRttxYJaN_4kjiW67aIO-snsj39wgYGXI8TZ/s400/GODARDjpeg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5569819237089123506" border="0" /></a>
<span id="ctl00_ctl00_ContentMaster_ContentArticulo_textoLabel"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿La elección de Obama ha transformado su percepción de la política americana?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">La elección de Obama no me provocó ni frío ni calor. </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Espero por su bien que no le asesinen demasiado rápido. Que él encarne a Estados Unidos no es desde luego lo mismo que en los tiempos de George Bush. Pero algunas veces las cosas se ven más claras cuando van a peor. Cuando Chirac se encontró en segunda ronda con Le Pen yo creo que la izquierda debería haberse abstenido y no votar a Chirac. Es mejor dejar que llegue lo peor. Porque en ese momento, hace falta reflexionar. Como los tsunamis...</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿En qué nos debería hacer reflexionar un tsunami?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-En eso que llamamos naturaleza, y a la que pertenecemos. Hay momentos en la que ella debe vengarse. </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">Los meteorólogos hablan un lenguaje científico, no hablan de filosofía.</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> No escuchamos por ejemplo el punto de vista de un árbol filosófico.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-El invierno pasado rodó una película muy corta en homenaje a Eric Rohmer.</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-La productora Les Films de Losange me lo pidió. </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">Tenían ganas de utilizar los títulos de sus artículos, de evocar cosas que hicimos o vimos cuando éramos jóvenes en el <em>Cahiers du cinéma</em></strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> de los años cincuenta. Me cuesta hablar de otra cosa que no sea de esas experiencias compartidas. No creo que podamos hablar de las personas más allá de lo que hemos compartido con ellas. Desde luego, este no es el método de Antoine de Baecque...</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿Ha leído la biografía que Baecque le ha dedicado?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204); font-weight: normal;">La he leído en oblicuo</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿El hecho de que exista le resulta indiferente o le molesta?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-</span><strong style="font-weight: normal; color: rgb(204, 204, 204);">Me molestó por Anne-Marie (Miéville). Porque hay cosas falsas.</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> También me molesta que personas de mi familia le hayan entregado documentos. Eso no se hace. Pero tampoco he hecho nada para impedir que se publique.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿Ha visto las últimas películas de Rohmer?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-Sí, en DVD. </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);"><em>Triple agente</em> es una película muy rara.</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> Jamás imaginé que un tema como éste pudiera interesarle.</span>
</span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZmYTgiBIELWZ0uIFPPGiUOWM7sXF5DNOMgeqer_t41bXCH9JMX38tm68c5rxNVU1uJF9MdLTZKFnmeNJWKrsgfOmrUPw8kzilmzl712U958Tp6YRCfvXnh9Nhsq_dLi3q6rli/s1600/CHOSES.jpeg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 301px; height: 167px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZmYTgiBIELWZ0uIFPPGiUOWM7sXF5DNOMgeqer_t41bXCH9JMX38tm68c5rxNVU1uJF9MdLTZKFnmeNJWKrsgfOmrUPw8kzilmzl712U958Tp6YRCfvXnh9Nhsq_dLi3q6rli/s400/CHOSES.jpeg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5569819766932835714" border="0" /></a>
<span id="ctl00_ctl00_ContentMaster_ContentArticulo_textoLabel">
<strong><span style="font-style: italic; color: rgb(255, 255, 255);">La posteridad</span>
</strong><span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿La idea de acometer una obra que la vida le de tiempo para completarla, es algo que le preocupe?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-No. Yo no creo en el concepto de “una obra”. Hay obras, se producen algunas nuevas, pero la obra en su conjunto, la gran obra, es algo que no me interesa. Prefiero hablar de un camino. En mi trayectoria hay altos y bajos, hay tentativas... He puesto mucha paja. </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">Lo más difícil de este mundo es decirle a un amigo que lo que ha hecho no es muy bueno.</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> A mí me ha faltado ese amigo. Rohmer tuvo el coraje de decirme en la época de </span><em style="color: rgb(204, 204, 204);">Cahiers</em><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> que mi crítica de </span><em style="color: rgb(204, 204, 204);">Extraños en un tren</em><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> era mala. Rivette también podía decirme cosas así.</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);"> Truffaut nunca me perdonó que pensara que sus películas eran malas.</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);"> Él sufría porque era incapaz de pensar que mis películas eran tan malas como yo pensaba que lo eran las suyas.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿Realmente cree que las películas de Truffaut son malas?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-No es que fueran malas... No más que cualquier otra cosa... que las películas de Chabrol... </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">Pero no era el cine que habíamos soñado</strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿Le preocupa la posteridad?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-No, en absoluto.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿Nunca le ha preocupado?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-Jamás.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-Cuesta creerle. Es difícil rodar </span><em style="color: rgb(255, 0, 0);">Pierrot le fou</em><span style="color: rgb(255, 0, 0);"> sin tener la ambición de permanecer por siempre jamás en la historia...</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-Quizá tenga razón. </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">Es posible que tuviera esa pretensión en mis inicios. </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">Pero me olvidé de ello bastante rápido.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-¿Piensa en su muerte?</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-Claro, por fuerza. Con los problemas de salud... La vida cambia. De todos modos, hace mucho tiempo que rompí con la vida social. Me gustaría volver a jugar al tenis, pero tuve que dejarlo por problemas con mi rodilla.</span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);"> Cuando te haces viejo, la infancia regresa. </strong><span style="color: rgb(204, 204, 204);">No pasa nada. Y la idea de desaparecer no me causa una angustia especial.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">-Usted parece muy despegado...</span>
<span style="color: rgb(204, 204, 204);">-¡Al contrario, al contrario! Me siento muy apegado [a la vida]. En relación a esto, </span><strong style="color: rgb(204, 204, 204);">el otro día Anne-Marie me dijo que si me sobrevivía haría escribir en mi tumba: “Al contrario...”.</strong></span>
<div class="rtsDespiece"> <span id="ctl00_ctl00_ContentMaster_ContentArticulo_despieceLabel"><strong><span style="font-style: italic; color: rgb(255, 255, 255);">Un año controvertido</span>
</strong><span style="color: rgb(255, 0, 0);">A Jean-Luc Godard le ha rodeado la controversia en los últimos meses. A las descalificaciones por haber dejado plantado a Cannes, se sumaron las acusaciones de antisemitismo con motivo de la publicación de </span><em style="color: rgb(255, 0, 0);">Godard: biographe</em><span style="color: rgb(255, 0, 0);">, escrita por Antoine de Baecque, y recientemente la incomprensión general por no haber asistido a la entrega del Oscar Honorífico que la Academia de Hollywood quiso entregarle el pasado 13 de noviembre. El cineasta declaró en una entrevista a la publicación suiza </span><em style="color: rgb(255, 0, 0);">NZZ</em><span style="color: rgb(255, 0, 0);"> que “si la Academia quiere darme el premio, que lo haga”, a lo que añadía su estupor -“¿Pero de verdad conocen mis películas?”- y también su rechazo -“No significa nada para mí. Quizá sea un reconocimiento tardío”-, confirmando finalmente que no asistiría a la entrega del premio porque “no tengo visado para Estados Unidos, no quiero pedirlo y es un viaje muy largo”. </span><strong></strong>
</span> </div>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-68369512608274395382010-10-29T11:53:00.004+01:002010-11-01T19:39:58.396+01:00DOCUTOPÍA. 1ª MOSTRA DE DOCUMENTAL ALTERNATIVO<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGAslqCJgQB0QahijByI5xIMsFdO-uc4Lhol8jwZxvEU-bIcjFb22d_4b4U7MQUur3cp0UQ3dm9RMju5Y1ep3n5_1LYK7KHAn6HD95CKoLPdWVVcRILsmWj91tRmgmYf8ram4o/s1600/docutopia+cartaz.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 267px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGAslqCJgQB0QahijByI5xIMsFdO-uc4Lhol8jwZxvEU-bIcjFb22d_4b4U7MQUur3cp0UQ3dm9RMju5Y1ep3n5_1LYK7KHAn6HD95CKoLPdWVVcRILsmWj91tRmgmYf8ram4o/s400/docutopia+cartaz.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5533478077997449314" border="0" /></a>
<div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(255, 0, 0);font-family:georgia;font-size:180%;" ><span style="font-weight: bold;">DOCUTOPÍA</span></span>
</div><div style="text-align: center; font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;"><span style="color: rgb(51, 102, 255);"><span style="color: rgb(192, 192, 192);">1ª MOSTRA DE DOCUMENTAL ALTERNATIVO</span>
</span></span><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(51, 51, 255);font-size:130%;" >NOVEMBRO</span>
</div><span style="color: rgb(255, 255, 255);font-size:130%;" ><span style="font-size:100%;">Luns 1 ás 20 h</span></span><span style="color: rgb(255, 255, 255);">.</span>
<a href="http://info.nodo50.org/Trailer-del-documental-Septiembre.html"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">SEPTIEMBRE 75</span></a><span style="color: rgb(192, 192, 192);"> de Adolfo Andía.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Martes 2 ás 20 h.</span>
<a href="http://www.kaosenlared.net/noticia/el-viento-y-las-raices"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">EL VIENTO Y LAS RAÍCES</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de H.S.K.E.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Mércores 3 ás 20 h.</span>
<a href="http://theplatform.nuevaradio.org/vid_memoria_dignidad_lucha.htm"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">MEMORIA, DIGNIDAD Y LUCHA</span> </a><span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Colectivo La Plataforma.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Xoves 4 ás 20 h.</span>
<a href="http://www.funestamania.org/Funestamania.org/Cuatro%20Horas%20en%20Chatila.html"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">CUATRO HORAS EN CHATILA</span></a><span style="color: rgb(192, 192, 192);"> de Carlos Lapeña.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Venres 5 ás 20 h.</span>
<a href="http://acciocultural.org/index.php?main_page=product_info&cPath=92&products_id=1757"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">EL SOL NO BRILLA EN EL CAMPAMENTO</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Colectivo Balata.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Sábado 6 ás 20 h.</span>
<a href="http://www.kaosenlared.net/noticia/to-shoot-an-elephant-documental-sobre-invasion-franja-gaza-parte-israe"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">TO SHOOT AN ELEPHANT</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Alberto Arce.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Domingo 7 ás 18,15 h.</span>
<a href="http://noticias.kinoki.org/internacionales-en-palestina-documental-sobre-el-international-solidarity-movemen/"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">INTERNACIONALES EN PALESTINA</span> </a><span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Colectivo Balata.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Luns 8 ás 20 h.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);"><a style="color: rgb(255, 0, 0);" href="http://gentefina09.wordpress.com/2010/07/29/banlieues/">LAS REVUELTAS DE PARÍS</a> </span><span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Balieues Hack Movies.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Martes 9 ás 20 h.</span>
<a href="http://www.google.es/search?hl=es&q=UNA+NOCHE+EN+LAS+BARRICADAS+documental&btnG=Buscar&aq=0&aqi=g10&aql=&oq=+documental&gs_rfai="><span style="color: rgb(255, 0, 0);">UNA NOCHE EN LAS BARRICADAS</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Videohackers.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Mércores 10 ás 20 h.</span>
<a href="http://www.nodo50.org/tortuga/article.php3?id_article=2812"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">SANFERMINES 78</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Juan Gautier e J. A. Jiménez.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Xoves 11 ás 20 h.</span>
<a href="http://www.kaosenlared.net/noticia.php?id_noticia=31459"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">ATOCHA, EL POZO DE STA. EUGENIA</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Ángel Gogoan</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Venres 12 ás 20 h.</span>
<a href="http://www.gara.net/paperezkoa/20080420/73692/es/El-cementerio-botellas-Ezkaba-desentierra-dolor-silenciado"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">EL CEMENTERIO DE LAS BOTELLAS</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Iñaki Alforja.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Sábado 13 ás 20 h.</span>
<a href="http://www.bbc.co.uk/go/rss/int/news/-/news/"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">PRESOS DEL SILENCIO</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Mariano Aguado.
</span> <span style="color: rgb(255, 255, 255);">Domingo 14 ás 18,15 h.</span>
<a href="http://www.lagavillaverde.org/centro_de_documentacion/Cine/la_partida/la_partida.htm"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">LA PARTIDA</span></a><span style="color: rgb(192, 192, 192);"> de Mariano Agudo.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Luns 15 ás 20 h.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">ECOLOGISMO SOCIAL</span> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Ecologistas en Acción.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Martes 16 ás 20 h.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">LA DEUDA ECOLÓGICA</span> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Ecologistas en Acción.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Mércores 17 ás 20 h.</span>
<a href="http://noticias.kinoki.org/yindabad-documental-sevillano-contra-el-desarrollismo/"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">YINDABAD</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Roi Guitán e Mariano Agudo.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Xoves 18 ás 20 h.</span>
<a href="http://www.cccb.org/es/audiovisual-reclaim_power-21065"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">RECLAIM POWER</span></a><span style="color: rgb(192, 192, 192);"><a href="http://www.cccb.org/es/audiovisual-reclaim_power-21065"> </a>de Colecivo Cine Rebelde.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Venres 19 ás 20 h.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">LÍNEAS DISCONTINUAS</span> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Ecologistas en Acción.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">MARCHA ATRÁS</span> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Ecologistas en Acción.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Sábado 20 ás 20 h.</span>
<a href="http://nurainmagazine.wordpress.com/2008/10/04/musica-cine-conferencias-y-gastronomia-protagonizan-el-ciclo-que-tres-culturas-dedica-a-turquia/"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">DESDE LA OSCURIDAD</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Mariano Agudo e Julio Veiga.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Domingo 21 ás 18,15 h.</span>
<a href="http://www.edicionesdelcaracol.com/catalogo/libro.php?id=4"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">GUERRA Y PAZ</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Arnand Patwardhan.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Luns 22 ás 20 h.</span>
<a href="http://www.kaosenlared.net/noticia/documental-autonomia-obrera-rebeldemule"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">AUTONOMÍA OBRERA</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Orsini Zegri.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Martes 23 ás 20 h.</span>
<a href="http://www.kaosenlared.net/noticia/candido-morala-estrena-documental-astillero-perdonen-molestias"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">EL ASTILLERO</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Alejandro Zapico.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Mércores 24 ás 20 h.</span>
<a href="http://noticias.kinoki.org/estreno-de-documental-un-poquito-de-tanta-verdad/"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">UN POQUITO DE TANTA VERDAD</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Hill Freidberg.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Xoves 25 ás 20 h.</span>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);"><a style="color: rgb(255, 0, 0);" href="http://mujeresporlaselva.nireblog.com/post/2008/05/02/tierra-de-mujeres-mujeres-indigenas-en-chiapas">TIERRA DE MUJERES</a> </span><span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Adriana Estrada.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Venres 26 ás 20 h.</span>
<a href="http://www.taringa.net/posts/tv-peliculas-series/5323777/Documentales_-Sicarios-del-Capital-y-soldados-de-la-BP-_cl_.html"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">SICARIOS DEL CAPITAL</span></a><span style="color: rgb(192, 192, 192);"> de Gregorio Subersiola.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Sábado 27 ás 20 h</span>.
<a href="http://www.edicionesdelcaracol.com/catalogo/libro.php?id=2"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">MÉXICO. IDA Y VUELTA</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Ramón López.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Domingo 28 ás 18,15 h.</span>
<a href="http://www.azzellini.net/es/filme/venezuela-desde-abajo"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">VENEZUELA DESDE ABAJO</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Darío Azzellini.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Luns 29 ás 20 h.</span>
<a href="http://www.insurgente.org/index.php?option=com_content&view=article&id=4222:el-tiempo-de-las-manzanas-nuevo-documental-de-los-autores-de-la-hija-del-mar&catid=90:cultura&Itemid=271"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">EL TIEMPO DE LAS MANZANAS</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Colectivo Qite Ipes.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Martes 30 ás 20 h.</span>
<a href="http://theplatform.nuevaradio.org/vid_la_valla.htm"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">LA VALLA DE LA VERGÜENZA</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Colectivo La Plataforma.</span>
<div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(51, 51, 255);font-size:130%;" >DECEMBRO</span>
</div><span style="color: rgb(255, 255, 255);">Mércores 1 ás 20 h.</span>
<a href="http://noticias.kinoki.org/si-nos-dejan-documental-de-y-sobre-inmigrantes/"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">SI NOS DEJAN</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Ana Torres.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Xoves 2 ás 20 h.</span>
<a href="http://torturano.bitacoras.com/archivos/2006/02/14/por-un-documental-que-narra-las-secuelas-que-provoca-la-tortura"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">MIEDO</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Larraitz Zuazo.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Venres 3 ás 20 h.</span>
<a href="http://www.edicionesdelcaracol.com/catalogo/libro.php?id=3"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">CHOMSKY. PODER, DISIDENCIA Y RACISMO</span></a> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">de Nicolas Rossier.</span>
<span style="color: rgb(255, 255, 255);">Sábado 4 ás 20 h.</span>
<a href="http://observadorjuvenil.wordpress.com/2008/12/09/documental-independiente-goodbye-america/"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">GOODBYE, AMÉRICA</span></a><span style="color: rgb(192, 192, 192);"> de Elías Querejeta.</span>
</div></div>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-83737032774560712982010-07-14T19:20:00.006+01:002010-07-14T19:39:03.453+01:00STALKER. OUTRA OLLADA AO IMAXINÁRIO DE TARKOVSKI.<span style="font-size:180%;"><span style="font-weight: bold;">
</span></span><div style="text-align: center; color: rgb(255, 0, 0);"><span style="font-size:180%;"><span style="font-weight: bold;">Deseos humanos</span></span></div> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" class="cita">«<i>En este mundo hay dos grandes tragedias. Una es no obtener lo que uno desea y la otra es obtenerlo</i>» Oscar Wilde</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" class="prep"><em style="font-weight: bold;"><i>Stalker</i></em> nace a partir del relato <i>Partida de recreo en el campo</i>, de los hermanos Arcadi y Boris Strugatsiki, que escribieron el guión junto con Tarkovski, aunque no aparece acreditado. Como en <i>Solaris </i>(<i>Solyaris</i>, 1972), la ciencia—ficción le sirve al director ruso una vez más como un mero pretexto para indagar en la naturaleza humana mediante el planteamiento de conflictos morales de difícil solución a sus personajes, frágiles e insignificantes humanos, débiles humanos.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);">Cerca de una pequeña ciudad rusa cayó un meteorito. Desde entonces, la zona ( La Zona ) ha sido acordonada por el ejército prohibiéndose su entrada a toda la población. Existe la creencia de que en La Zona hay una Habitación donde el que entra puede ver hechos realidad todos sus deseos. Los Stalkers o guías se encargan de sortear todos los peligros y conducir hasta La Habitación a aquellos que lo desean.</p> <p class="img"><img src="http://www.miradas.net/2005/n41/estudio/fotos/stalker00.jpg" alt="" height="200" width="520" /></p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);"><i><span style="font-weight: bold;">Stalker</span> </i>es un viaje de ida y vuelta a La Zona, a la Habitación, de tres hombres: El Guía (El Stalker), El Escritor y El Profesor. El Stalker únicamente busca ayudar a los otros, saliendo perjudicado él mismo (los Stalkers tienen hijos mutantes, todo el mundo lo sabe, y su hija no es una excepción). Al final, su sacrificio solo obtendrá a cambio desagradecimiento y desilusión; El Escritor busca la inspiración que ha perdido. Poco a poco se irá dando cuenta de que es posible que si la consigue, si se convierte en un genio, entonces lo que escriba no le servirá para nada, ya que nada podrá demostrarse a sí mismo; Lo que realmente busca El Profesor no se revelará hasta el final. Hasta entonces, los diálogos con sus compañeros dejan intuir que la verdad que busca a través de la ciencia del mismo modo que el Escritor lo hace mediante el arte, es precisamente lo que quiere encontrar en esa Habitación, aunque su verdadero objetivo es bastante distinto.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);">Pero a su vez <i style="font-weight: bold;">Stalker </i>también es un viaje al interior de sus almas, y en lugares tan recónditos a veces se pueden encontrar cosas muy desagradables.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);">No será un viaje fácil, porque La Zona está llena de trampas, y, como si de un ser vivo se tratase, es capaz de discernir quién puede y quien no puede entrar en ella. El Stalker cree que sólo a los más desgraciados se les permite la entrada en La Habitación. El resto, morirá en el camino. Y aún así, no se asegura que se cumplan los deseos, más bien, no se asegura si se cumplirán los deseos nobles o aquellos que permanecen ocultos en el subconsciente. Eso es lo que le ocurrió a Puercoespín, otro Stalker, que se suicidó cuando se cubrió de riqueza al regresar a la ciudad en lugar de recuperar a su hermano muerto. El Escritor ya sospecha todo esto antes incluso de comenzar el viaje: «<i>Mi consciencia desea la victoria del vegetarianismo en todo el mundo. Mi subconsciencia anhela un pedazo de carne fresca</i>». Después, terminará concluyendo que los únicos dignos de entrar en esa Habitación son las personas bondadosas con tal limpieza en el alma que no tuviesen nada que ocultar, sin un ápice de maldad ni deseos de los que avergonzarse. Pero, ¿Existe alguien así? ¿Hay alguien capaz de creer hasta tal punto en sí mismo como para, sabiendo lo que ha dicho El Escritor, atreverse a pedir algo en esa Habitación?</p><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrf5WSdf8pPJeYw4_WE9EHwiK2vwh-tDpEafXC66W3W4H7yxmt821J9q2UwHPlwdFdhLCJ-OIdupS0CCKXDsmAqoHMz0z2qL_RFC_pGh64G7yBMJ23Fas13nWwElgZF8KB7PnD/s1600/TAR"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 204px; height: 204px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrf5WSdf8pPJeYw4_WE9EHwiK2vwh-tDpEafXC66W3W4H7yxmt821J9q2UwHPlwdFdhLCJ-OIdupS0CCKXDsmAqoHMz0z2qL_RFC_pGh64G7yBMJ23Fas13nWwElgZF8KB7PnD/s400/TAR" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5493832699821825554" border="0" /></a><p style="color: rgb(192, 192, 192);">La trampa más peligrosa de La Zona es, por tanto, la propia naturaleza humana, algo a lo que resulta muy difícil enfrentarse. El Stalker se lamentará al final del viaje de la inutilidad de la misión, de la inutilidad de su trabajo, y lo peor de todo, la inutilidad de su vida, dándose cuenta de que nadie necesita esa Habitación, porque nadie cree, nadie tiene Fe. ¿Tal vez su esposa le salve de ese vacío existencial? ¿Tal vez su hija, como la niña de <i>La palabra </i>(<i>Ordet, </i>Carl T, Dreyer, 1954), sea la única capaz de devolverle al protagonista la Fe en la Humanidad ?</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);">El director de <i><span style="font-weight: bold;">El espejo</span> </i>(<i>Zerkalo</i>, 1975), haciendo gala de su habitual ritmo pausado, se toma su tiempo para irnos contando todas estas cosas, que se van descubriendo con cuentagotas, a medida que avanza el viaje. Primero vemos a los hombres que se reunen, parece que van a un lugar llamado misteriosamente La Zona, pero no sabemos que es lo que van a hacer allí. Pronto veremos las dificultades que tienen para entrar, como a punto están de perder la vida a manos del ejército. Pasados los alambres de espinos, una vez dentro, comenzamos a oir hablar de Puercoespín, el Stalker que se suicidó, de La Habitación, de los deseos e inquietudes de los protagonistas. Poco a poco, se va creando una atmósfera de misterio e incertidumbre en torno a todo lo referente a La Zona y sus peligros, y el espectador se sumerge en el viaje como si fuera el cuarto expedicionario, dispuesto a llegar a esa Habitación cueste lo que cueste. Si se tarda dos horas y media, como si se tarda cinco, no será tiempo perdido.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);">Como todo el cine de <span style="font-weight: bold;">Tarkovski</span>, que en el fondo siempre se ha definido a sí mismo como un poeta, <i>Stalker </i>está plagado de imágenes que permanecerán para siempre en la memoria —que permiten, años después de vista la película, reconocer al instante el trayecto inicial en tren, por ejemplo, al verse reproducido en el televisor del protagonista de <i>Lejano </i>(<i>Uzak, </i>Nuri Bilge Ceylan, 2002)—, pues desprenden una insólita belleza que atrae al espectador, al que no debiera importarle, sino sólo disfrutar con, la longitud de ciertos planos en los que no ocurre nada (para que negarlo), pero lo que esta viendo ha de contemplarse como lo que es, un cuadro, un poema visual, un trozo de realidad esculpida en el tiempo. «<i>La humanidad existe para crear obras de arte</i>. <i>Esto es altruista, a diferencia de otras acciones humanas</i>» dice el Escritor.</p> <p class="img"><img src="http://www.miradas.net/2005/n41/estudio/fotos/stalker01.jpg" alt="" height="200" width="520" /></p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);">Sorprende en <i>Stalker </i>la parte inicial de la película, con una fotografía en color sepia que no llega a ser blanco y negro, pero casi, que convierte a la ciudad en un lugar lúgubre y penoso a ojos del espectador, para transformarse en vivo color al llegar a La Zona, el lugar donde se realizan los sueños. Una Zona plagada de campos verdes, como los que aparecen en otros filmes del director como<span style="font-weight: bold;"> </span><i style="font-weight: bold;">Solaris</i><span style="font-weight: bold;">, </span><i style="font-weight: bold;">El espejo</i><span style="font-weight: bold;">, </span><i style="font-weight: bold;">Sacrificio </i>(<i>Offret</i>, 1986) o <i style="font-weight: bold;">Nosthalgia </i>(id., 1983), logrando así un contraste para nada gratuito, que refleja la diferencia entre ambos lugares: La Zona, que como un animal venenoso, aunque tiene colores llamativos puede ser mortal, y la ciudad, gris, sombría y monótona, un lugar del que muchos quieren escapar. La Habitación es la válvula de escape que todos anhelan.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);">Como en sus otras películas, <span style="font-weight: bold;">Tarkovski</span> introduce fragmentos de conocidas piezas clásicas en algunos momentos clave, subrayando la importancia del instante. En esta ocasión los elegidos son el bolero de Ravel, cuando termina la expedición y el desencanto se apodera de los tres exploradores, y la Novena de Beethoven (el Himno de la Alegría ), en el final de la película, el momento revelador, el momento de la Fe, el momento de creer en la Humanidad. Pero ¿Es la Fe de la niña, esa que dicen que mueve montañas, la que mueve los vasos, o ese movimiento es únicamente una parte más de la mutación adquirida por la hija del Stalker, que adquiere poderes mentales? Como suele decirse, es cuestión de Fe. Que el espectador decida.
</p><p><span style="font-style: italic; color: rgb(192, 192, 192);">Texto tirado da publicación dixital "Miradas de cine" nº 41.</span>
</p>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-60801815098943739292010-05-18T10:49:00.013+01:002010-05-18T13:09:58.877+01:0050 ANOS DUN FILME MÍTICO<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgexCQKY_s5bU-dXGIpnJPqtX03AFjseYm2Ff92oYxdr13FUv7f9Ir3OMhJ5HY6lAtSuLzU7ZFaWJkvrtdNfMqMk5L52mbNdl8xQNSL9QycolXZfNeH8XeR5pHi6NY9ARbQBFV2/s1600/seberg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 150px; height: 113px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgexCQKY_s5bU-dXGIpnJPqtX03AFjseYm2Ff92oYxdr13FUv7f9Ir3OMhJ5HY6lAtSuLzU7ZFaWJkvrtdNfMqMk5L52mbNdl8xQNSL9QycolXZfNeH8XeR5pHi6NY9ARbQBFV2/s400/seberg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5472579635354525970" border="0" /></a>
<span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 0, 0);">À BOUT DE SOUFFLE de Jean-Luc Godard.</span>
<p style="text-align: left; color: rgb(192, 192, 192);">El cine, como todas las artes, se redescubre periódicamente, generar siempre rupturas sólo es posible con la excepción. Estas excepciones son en sí mismas actos políticos en tanto se distancian de una tradición, violentan un status quo y se reconocen como principio y fin.</p> <p style="text-align: left;">
</p> <p> </p> <p style="text-align: center;"><img src="http://laternamagika.files.wordpress.com/2009/09/29-1-a-bout-de-souffle.jpg" alt="" height="207" width="368" /></p> <p> </p><p> </p> <p style="font-weight: bold;">
</p><p style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);">LO REAL</p> <p> </p><p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">La pretensión de realismo, en tanto atributo donde se fundamenta el impulso de verosimilitud que persigue todo realizador, siempre fue y continúa siendo el motor de la creación cinematográfica. Esta obsesión de realismo puede otorgar a la obra verdad y validez, ambas cualidades inherentes a cualquier forma discursiva que pretenda aprehender lo real.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">En este relato de aprehensión de lo real, el cine, como artefacto de sujeción del tiempo, se ha asociado con la memoria, puesto que permite congelar el tiempo (momificarlo, diría <span style="text-decoration: underline;">Bazin</span>). De la misma manera, siendo registro se constituye en evidencia, en tanto elemento sígnico que permite confeccionar una realidad más amplia y a su vez, desde la noción de confección, se va hilando lo real con insumos de la realidad.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">En esta confección es que el cine encuentra, como desde hace cien años, su primera ruptura ontológica entre el realismo y la ficción, ámbitos que buscaron validar su objeto desde la constitución de una realidad: la llegada del tren o un viaje a la luna.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">Esta es la base epistémico, por decirlo de alguna manera, del cine que se conoce y reconoce como clásico. Para construir un discurso ficcional o no, el cine se sirvió de técnicas que podemos reducirlas al montaje, en tanto sutura entre las partes que construyen el discurso, el cual no debe develar la presencia de un artífice (es decir, presentarse como la evidencia de una realidad aislada en la pantalla), pero que evoca a elementos externos a ella. Es el montaje el que permite esculpir el tiempo en el cine, en tanto logra la continuidad y, al cortarla, la tan ansiada discontinuidad; similar es el tratamiento espacial, puesto que espacio a la vez se quiebra y se reconfigura al encuadrarlo, creando otro espacio que encierra tiempo.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">Estos elementos (expuestos de manera exageradamente sucinta) serán violentados con los nuevos cines, aquellos movimientos posteriores a La Nouvelle Vague (Nueva Ola francesa), cuando tuvo su primera gran ruptura, no emanada de un elemento técnico como fue el sonoro o el color, sino de la forma y el fondo: una ruptura estética (la emergencia del cine moderno).</p> <p style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);">RUPTURA</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">Si la historia como relato descriptivo permite identificar en las obras líneas de fuga, influencias, apropiaciones y mutaciones, puede resumirse como la colección de esos hitos. Pero cuando se suceden transformaciones, ya sean referidas a la forma y al fondo, de manera violenta y enmarcadas en una sola obra o en un solo autor, se está ante una ruptura.</p> <p style="text-align: center;" align="justify"><img src="http://nochedecine.files.wordpress.com/2009/10/godard-belmondo-a-bout-de-souffle.jpg" alt="" height="300" width="292" /></p> <p style="text-align: left; color: rgb(192, 192, 192);">En <strong><a href="http://www.rtve.es/noticias/20100315/a-bout-souffle-extremadamente-moderna-a-cincuenta-anos/323761.shtml">À bout de souffle</a></strong> (<strong style="font-style: italic;">Al final de la escapada</strong>, 1960) encontramos estos elementos. La opera prima de <a href="http://www.mabuse.com.ar/mabuse/god.htm">Godard</a> transita entre el realismo y el más evidente artificio. Desde la mirada invasiva con cámaras livianas al espacio público, elemento fundamental de la Nueva Ola, registró lo real pero con la evidencia explicita de la manipulación.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">Esta evidencia, prueba de la manipulación de un autor, se presenta a partir del montaje. Transgrediendo todo lo que los manuales clásicos de montaje sugieren, Godard corta dentro del plano, rompiendo todo artificio de continuidad espacial y temporal en la imagen y potenciando una postura ideológica respecto al montaje y la manipulación respecto a lo académico que supone hasta nuestros días, y que señala que el montaje más efectivo es aquel que no se ve, aquel en el que el espectador no percibe como una manipulación formal.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">El montaje de <span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Al final de la escapada</span> sugiere que el cortar bloques es una forma vinculada con el pasado, con aquel cine que sólo busca imitar algo real y proporcionar un elemento distractivo en y sobre el espectador: para Godard el cine es una forma de escritura, una forma de resistencia y una forma de vida. Esta elección ética supuso que él denominase a su cine como una forma de reescritura crítica, reemplazando el cine por el papel para ejercer la crítica.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">En esta elección no sólo ética sino estética, es que Godard se hace presente en la pantalla a partir del despliegue artificioso en el montaje y, especialmente, en la disolución del género.<span style="font-style: italic;"> </span><strong style="font-style: italic;">Al final de la escapada</strong> supone ser un thriller policial, sin embargo, el género se va desvaneciendo en tanto el registro es documental y lo principal, el suspense, decae.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">Con la utilización de la forma de registro casi documental, filmando Paris, un viaje y la intimidad de una pareja, es que <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">Al final de la escapada</span><strong style="font-style: italic; font-weight: bold;"><a href="http://unatemporadaenelinfierno.net/2010/03/29/godard-a-bout-de-souffle-sin-aliento/"></a></strong> rompe con todo lo que le precede: imágenes de Paris, con un travelling en retroceso cámara en hombro interviniendo sobre la realidad, refrescando el cine, y el rechazo a establecer conversaciones cuyo fin sea el de brindar elementos claves al espectador para la resolución del conflicto y el permitirnos ver qué pasa en una habitación entre una pareja durante 23 minutos, donde en realidad no pasa aparentemente nada.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">En esta apariencia vacua es que Godard –y el cine posterior que, al menos en la década del 60, es obligatoriamente post-godardiano– apuesta la evidencia del tiempo real, el nuevo estatus ontológico de la imagen fílmica y la unión de ficción y no ficción, molesta para muchos hasta el día de hoy, porque sus limites son ideológicos y no estrictamente formales.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">Con la famosa escena de 23 minutos, el bloque principal de la película, el cine moderno cobra mayor forma, ya que el género desaparece. En esta escena, el drama y el suspenso se disuelven, permitiendonos comprender qué es lo que pasa en una habitación entre una pareja, sin suspenso, sin malabarismos ni giros narrativos, años antes de que Warhol descubriese -a él se le atribuye- el tiempo real.</p> <p style="text-align: center;" align="justify"><img src="http://ardfilmjournal.files.wordpress.com/2008/08/breathless1.jpg" alt="" height="292" width="341" /></p> <p style="text-align: left;"> </p> <p> </p><p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">En 1960, la tecnología ya permitía registrar sonido directo, por ello también es que el documental sale desde ese año a la calle, grabando audio e imagen simultáneamente. Sin embargo, Godard complejiza esta posibilidad, generando una sana y siempre necesaria discusión ética sobre el estatus del documental: ¿por qué las películas no son el documental de sí mismas? interroga Godard citando a Rossellini, o ¿cuál es la forma de registrar la vida en las calles de Paris, cuando estas son un artificio?</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">Además de esto, <strong style="font-style: italic;"><span style="text-decoration: underline;">Al final de la escapada</span></strong> inaugura una década donde el cine empezó a pensar lo real, reflexionando el estatus ético de la mirada y repensando el género desde la tensión con el autor.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">Estos elementos coadyuvan a la emergencia del cine moderno. Pero el signo más agresivo de <strong style="font-style: italic;"><span style="text-decoration: underline;">Al final de la escapada</span></strong> se revela al final de la película, cuando Jean Seberg guía su mirada hacia la cámara, es decir, directamente hacia nosotros. Esta mirada interpela al espectador por muchos motivos, pero principalmente porque supone la ruptura del artificio obra-espectador.</p> <p style="color: rgb(192, 192, 192);" align="justify">Las huellas de <strong style="font-style: italic;"><span style="text-decoration: underline;">Al final de la escapada</span></strong> se las encuentran en todas las cinematografías hasta el día de hoy. En la cinematografía española, el mejor ejemplo se encuentra en el epílogo de <strong>Yawar Mallku</strong> de Jorge Sanjinés.</p>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-8880756735989200342009-11-10T20:04:00.004+01:002009-11-18T13:22:32.076+01:00NOVOS HORÁRIOS, NOVOS DÍAS, NOVAS OPORTUNIDADES.<span style="color: rgb(204, 204, 204);">Pois iso. Mudamos os días e os horários das proxeccións.</span>
<span style="color: rgb(192, 192, 192);">Agora, o</span> <span style="color: rgb(153, 0, 0);"><strong>CINECLUBE UTOPÍA CINEMA</strong></span>, <span style="color: rgb(192, 192, 192);">proxectará tamén os xoves (ademáis dos acostumados domingos) A cousa fica así:</span>
<span style="color: rgb(192, 192, 192);"></span>
- <span style="color: rgb(255, 0, 0);">OS DOMINGOS</span> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">ás 19h: ciclo</span> <span style="color: rgb(51, 102, 255);"><em>"PRESÉNTA-NOS O TEU FILME PREFERIDO"</em> . </span><span style="color: rgb(192, 192, 192);">Os interesados/as farán unha breve presentación do filme que escollan antes da proxección. A seguir, haberá un colóquio entre os asistentes.</span>
<span style="color: rgb(192, 192, 192);"></span>
- <span style="color: rgb(255, 0, 0);">OS XOVES</span> <span style="color: rgb(192, 192, 192);">ás 20h:</span> <span style="color: rgb(51, 102, 255);"><em>ESPAZO FILMOTECA</em></span>. <span style="color: rgb(192, 192, 192);">O Cineclube escolle un filme entre o noso fondo. </span>
<span style="color: rgb(192, 192, 192);"></span>
<span style="color: rgb(192, 192, 192);">Se queredes receber información sobre os filmes a proxectar, saber se contamos co filme que gostariades de ver, ou calquera outra dúbida, escribide-nos ao</span> <a style="color: rgb(192, 192, 192);" href="http://utopiacinema@yahoo.es/">noso correo</a><span style="color: rgb(192, 192, 192);">: </span><span style="color: rgb(255, 255, 255);">utopiacinema@yahoo.es</span>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-84331747981348660342009-07-08T20:10:00.008+01:002009-07-08T20:50:37.457+01:00CICLO ADICADO A RAINER WERNER FASSBINDER<div>
<div align="right"><span style="font-family:georgia;"><span style="font-size:180%;"><span style="font-size:130%;"><strong><span style="color:#ffffff;">“Sempre é mellor desfrutar da dor que soamente padecer”</span></strong>
</span><span style="color:#c0c0c0;"> <span style="font-size:100%;">R.W. Fassbinder, 1977</span></span></span></span></div><div><div> </div><div>
</div><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5356169599074932434" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 307px; CURSOR: hand; HEIGHT: 300px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg933cXNe5PFVfNiwguJxvqBvsRTVW8cfBMmSBxeh8umq1GB_PhuOcpalWnknKgUDPGf2pARWMoa-YijiSdvSKTcFD4yZztrlNmwXgptQSSmxerQnaqlbjDjzPAFCI0EhewuPp3/s320/FASS+8.jpeg" border="0" />
<div align="justify"><span style="color:#c0c0c0;">Falar de Rainer Werner Fassbinder (1945-1982) é falar do autor máis coñecido, aclamado, prolífico e “máis alemán” da xeración do Novo Cinema. A súa obra, pechada despois da súa morte aos trinta e sete anos, abrangue corenta e tres filmes para cine ou televisión e é variada en xéneros sempre adaptados ao seu estilo persoal, complexo e refinado: cine negro, adaptacións literárias, ciencia ficción, un western e, sobre todo, os seus grandes melodramas realizados a partir de 1971.
Logo de vivir de diferentes empregos ocasionais e rodar dúas curtametraxes, incorpóra-se a un pequeño grupo teatral de vangarda en Munich: o Action Theater, refundado despois como Anti-Teater. Neste grupo realiza as súas primeiras postas de escena, que chamaron a atención da crítica ao constituír representacións de obras adaptadas ou escritas por el onde se daban cita a provocación e a iconoclasia anarquista e subversiva. Coa axuda da práctica totalidade dos membros do grupo (muitos converterán-se en colaboradores artísticos ou técnicos habituais do seu cine) e os cartos recadados nas funcións tetarais (que non abandonará até 1976), dirixe a súa primeira longametraxe en 1969, O amor é máis frío que a morte, nominada ao Oso de Ouro tras ser recibida con asubíos e convertida co paso do tempo nun filme fundamental da primeira época do Novo Cinema.
Neste filme, cun título que resume todas as obsesións do autor, atopamos as constantes que caracterizarán a súa obra fílmica e á denominada “marca Fassbinder”: os fríos, manieristas e calculados movementos de cámara, os encadramentos artificiosos que afunden as súas raíces no Expresionismo, o distanciamento crítico cara o que pon en escena, a visión de unha realidade opresora e claustrofóbica na que aparecen o amor/desamor hetero e homosexual, a soedade, a explotación, a mentira, o egoísmo, a falta de solidariedade humana ou os soños imposíveis. As chaves do seu cinema, ao longo de trece anos de carreira, resúmen-se a través dos seguintes elementos recurrentes na práctica totalidade dos seus filmes: </span></div><div>
</div><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5356169410082642818" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 220px; CURSOR: hand; HEIGHT: 220px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizk-utRm_P0QKd1cqONoNspaZpRO_AxQ3mUQbtynRzoJU_tvC5ljj-brx-DHtDb_mm1pp_wqyb8SirKMWbFJ7ms2UvEVYqaCH6VrkuBL3v9HHInX_VluadsTZYQ4xRxfgNXRND/s320/FASS+6.jpg" border="0" />
</div><div align="center">
<span style="color:#ff0000;"><strong>A CAMA</strong></span> </div><div align="justify">
<span style="color:#c0c0c0;">No centro do mundo de Fassbinder está a cama. O máis íntimo que agochan as personaxes do autor é exteriorizado neste lugar: inocentes parellas de namorados, prostitutas e mafiosos, pequenos burgueses de miras estreitas, cineastas excéntricos, sádicos e masoquistas, infieis e solitários, idealistas e desencantados… concentran na cama un mundo onde se atopan o desexo e o engano. É alí onde a intimidade do indivíduo convérte-se en espello do xeral: con unha sexualidade aparentemente privada, fan-se visíveis os fundamentos da vida en sociedade. Así é como do xeito máis elemental, o autor amosa a dominación e a sumisión que dirixen toda relación, a súa crenza básica de que o amor é un instrumento de dominación, de que todo aquel que crea no amor ideal cairá sen remedio na desesperación.
</span><strong><span style="color:#ffffff;">“O QUE MÁIS AMA NUNHA RELACIÓN É O DÉBIL, O DERROTADO”</span></strong> <span style="color:#c0c0c0;">(R.W.Fassbinder)</span></div><div align="justify"><span style="color:#c0c0c0;"></span> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5356169683490754082" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE1heB2i6JnIil5ObrtYmFu1245mwtjtu9EkXgaWKiT-aimLu-z6bxRnk2BsF1Id0mHtN06EupR8MG93HlMJ7VaNTo_wEiyTTRJp3o2ocXYP_gxqQJEaRALzXEOZBRDCeh_8XE/s320/Fass+9.jpeg" border="0" /></div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="center"><span style="color:#ff0000;"><strong>A GAIOLA</strong></span></div><div align="justify">
<span style="color:#c0c0c0;">Como representación básica do amor, Fassbinder atopou unha sarcástica metáfora visual: a gaiola. Para o cineasta, o que ama nunca recebe unha desposta ou, polo menos, non aquela que agardaba. Deste xeito, a diferencia entre amor e sexualidade nunca ficou clara nos seus filmes, e por ese motivo o sentimento amoroso sempre vai acompañado do desengano, a dor e a soedade. A sociedade e, por extensión, os abafantes escenários onde transcorre a acción (xeralmente pisos ou apartamentos pequeno-burgueses) convérten-se nunha gaiola onde as persoas viven o seu cautivério encadeados pola orde externa das súas relacións, dun contrato, dun matrimónio. Os desexos non realizados luitan por facer estoupar esa orde que oprime constantemente ás criaturas fassbinderianas, xerando unha agresividade subliminal onde se agocha sempre, moi no fondo, unha oportunidade para a rebelión: xa que o autor non cre no equilibrio das relacións humanas, o amor desencadea para el unha luita que guiará a un violento ritual amoroso.
</span><span style="color:#ffffff;">“A SOEDADE PODE CONTRIBUÍR DE XEITO ESENCIAL NA AGRESIVIDADE DAS PERSOAS” </span><span style="color:#c0c0c0;">(R.W.Fassbinder)</span></div><div align="center">
<span style="color:#ff0000;"><strong>O MATADEIRO</strong></span> </div><div align="justify">
<span style="color:#c0c0c0;">Para Fassbinder, o mundo é un matadeiro no que os sentimentos puros non abundan xa que as relacións humanas funcionan seguindo as leis do mercado: até a máis mínima expresión dos sentimentos está caracterizada polo máis vulgar dos materialismos. Nese universo onde Fassbinder coloca do xeito máis chamativo ás criaturas que van ser sacrificadas, as persoas mostran unha crueldade insoportável que chega a trasmitir unha náusea abismal nos que cren na pureza dos sentimentos. Posívelmente os sádicos fassbinderianos experimenten esa náusea tamén, xa que a dor infundida nos demáis tamén se reflicte con frecuencia no seu interior. Pero a náusea ficará amortiguada por medio da bebida: os débiles beben sempre sen medida. Beber en exceso é xustamente o sinal da súa fraqueza. Na súa esaxeración óptica, as personaxes que viven nos filmes de Fassbinder agárran-se literalmente á garrafa, manifestando un elemento ineludível de toda autodestrucción: o aborrecemento diante da vida. A bebida, as pastillas, as drogas (como na vida do autor) non poderán axudar a unha vítima que non está preparada para aturar a presion social.
</span><strong><span style="color:#ffffff;">“AS MIÑAS PERSONAXES COMPÓRTAN-SE COMO O CAPITALISMO E A SOCIEDADE BURGUESA”</span> </strong><span style="color:#c0c0c0;">(R.W.Fassbinder).</span></div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5356169494521948466" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 312px; CURSOR: hand; HEIGHT: 208px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimfF9EKh2WD6YRFbmR9Cf1dFFu-Gd7DRrpcoKeeWvs_6GCZrVJ-p7nmdvM-jkNQpyhHjrMvyVjzuvTrsd-qac4APvBqbFBygKNDmlfnICs6kqPwZ2atSS6jOiEq4xP_YX3DViF/s320/FASS+7.jpg" border="0" /></div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="center">
<span style="color:#ff0000;"><strong>A AUTODESTRUCCIÓN</strong></span></div><div align="justify">
<span style="color:#c0c0c0;">En calquera filme de Fassbinder, a resistencia que opoñen as suas vítimas aos ataques aos que son sometidas ramata por rachar. Os débiles agasallan con grande patetismo a súa propia morte aos opresores. A madurez e a toma de conciencia da realidade por parte das súas personaxes non é admitida polo autor en ningún momento: a esperanza por atopar a máis mínima ilusión de amor e comprensión nas súas relacións, léva-os a obter a súa verdadeira recompensa na destrucción. Se ao fin, a personaxe remata en cadeira de rodas ou na cadea, ou se atopa a morte por man propia ou axena no seu ocaso, sempre acadará a súa redención deste xeito, xa que o dedo acusador do seu sufrimento recae sobre a sociedade e a presión que esta ten exercido sobre el.
</span><strong><span style="color:#ffffff;">“A POBREZA, A MISÉRIA, O SUFRIMENTO, A MORTE… A XUSTIZAETERNA AGARDA. SE UN NON VALORARA NADA, O SEU DESTIÑO NON SERÍ TAN TRISTE”</span><span style="color:#ffffff;">,</span></strong> <span style="color:#c0c0c0;">(un suicida en <em>Nun ano con trece lúas</em>).</span></div><div align="center">
<span style="color:#ff0000;"><strong>A CRUCIFIXIÓN</strong></span></div><div align="justify">
<span style="color:#c0c0c0;">Moitas das histórias contadas por Fassbinder tratan dun amor fracasado nunca sociedade fracasada. Nelas amósa-nos o que valen para cada un os desexos e as ilusións. Para os que sempre dan máis do que receben, o autor atopou unha metáfora: a crucifixión. Sen medo a esaxeración, Fassbinder concede ás xentes máis humildes o papel dun deus que se sacrifica a si mesmo para formular a seu xuízo sobre a existencia: a vida é unha pasión, a existencia en si mesma é unha condena ao sufrimento. Co crecente presaxio da súa morte temprana, o cineasta viu-se a si mesmo cada vez máis próximo ao papel dun Cristo morto que desde o universo anuncia que el non é ningún Deus. Nos seus fimes, a víctima redime sempre ao culpable. É unha forma de sacrificio xa que , por medio da morte, a vida cobra sentido como pasión.
</span><strong><span style="color:#ffffff;">“A DIFERENCIA ENTRE O CORPO BAIXO O CAL NOS SOMETEMOS FINALMENTE E O ESPÍRITO, QUE É INMORTAL, É UNHA TERRÍVEL DISCREPANCIA”,</span></strong> <span style="color:#c0c0c0;">(R.W.Fassbinder).</span></div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5356168978956220738" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 284px; CURSOR: hand; HEIGHT: 284px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqIoznqh1jgLGiYMny-ggkEOaKgKsrHchI0h7F1pkz8S5XZkkssnTLGRQl1WoGTOMw_B_uvjvS1oIUY-3EUk9CPwwlftn5C4T2kC-TVLKYkMEkjmxnOReBWODg3E5E7gcyC3LH/s320/FASS+1.jpg" border="0" /></div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="center"><span style="color:#ff0000;"><strong>O ESPELLO</strong></span></div><div align="justify">
<span style="color:#c0c0c0;">En <em>Effi Briest</em> di-se nalgún momento que “as cousas non suceden como queremos senón como os demáis queren que sucedan”. Esta afirmación é experimentada por todas as personaxes de Fassbinder. Para lexitimala, o autor atopa o recurso dos numerosos espellos que poboan a súa filmografía. Empregados nun primeiro momento para maquillar-se, probar un vestido ou deleitar-se, sempre rematarán por amosar a verdadeiro restro do que se mira nel. Dun xeito desenfadado, os espellos de Fassbinder sempre din a verdade: estretan-se enmarcan a unha personaxe, limitan o seu espacio vital… pero tamén desdobran a realidade, amplían as perspectivas como se quixeran indicar que tras da realidade agarda unha terra sen fronteiras: a liberdade. Así e todo, as criaturas de Fassbinder non están en condicións de dar o primeiro paso cara a súa fuxida á realidade: non son que de abandonar a súa soedade e, polo tanto, non poden traspasar a súa imaxe reflectada no espello, unha imaxe deprimente que hembra a súa realidade aínda que eles non a queiran aceptar.</span></div><div align="justify"><span style="color:#ffffff;">“NON PODEMOS ACEITAR O CONTRÁRIO DO QUE XA EXISTE. POR ISO ESTAMOS LONXE DA LIBERDADE,</span><span style="color:#c0c0c0;"> (R.W.Fassbinder)</span></div><div align="justify"><span style="color:#c0c0c0;"></span> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5356169093537450370" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 229px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizUC83Cxf4yg4xgvFLON3Rvy8dF0ISdVR5_-MGOusftwtpPKEO7-MckljP4wNFafmdQoj1AVl-Fz44Z3_eJhlch7T_itH4pQfu6rPgHjW0jUNI9CWEBlESWZnNc5JXy4T5eAru/s320/FASS+2.jpg" border="0" /></div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="center"><span style="color:#ff0000;">ALEMANIA</span></div><div align="justify">
<span style="color:#c0c0c0;">As restriccións políticas e culturais na Alemania dos setenta axudan a Fassbinder para traballar coa história pasada e presente. Con isto non tentou de redimir, nen moito menos, á nación alemana das súas culpas, senón de reflectir no espello a unha nación vanidosa. A súa visión do país nunca foi influenciada por un partido ou unha ideología concreta: isto permitiu-lle unha maior concreción á hora de disparar os seus ataques. O máis original da súa visión política é que incluso os máis agochados oponentes ao sistema imperante dependen da mesma sociedade que exerce a súa dominación. Os seus suizos dunha realidade absurda é o que aporta máis forza á estética política de Fassbinder, que sempre defendeu nos seus filmes non o troco dunha situación crítica determinada, senón o troco da totalidade da existencia humana.
</span><span style="color:#ffffff;">“</span><strong><span style="color:#ffffff;">EU NON TIRO BOMBAS, EU FAGO FILMES”,</span> </strong><span style="color:#c0c0c0;">(R.W.Fassbinder).</span></div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5356169171262176146" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 224px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJDsJliT874AlhwEPMlTjD8KiH41ZyBDRwsKKrPr7-k28wAtEhcMMgm7CF-zS1dcdpEMSy4ucNQ-F94p82y915qmg4t6F6dvYiq_2nS1s6CUschW7HzQuffo4yHYIUy_bxhdi6/s320/FASS+3.jpg" border="0" />
</div><div align="justify"> </div><div align="center"><strong><span style="color:#ff0000;">FRANZ BIBERKOPF</span></strong></div><div align="justify">
<span style="color:#c0c0c0;">Fassbinder viu en Franz Biberkopf, o protagonista do seu amado libro Berlín Alexanderplatz ao seu outro eu: un home intenso, de sensacións fortes e desenfrenadas, bondadoso, vulnerável e sedento de ternura, pero tamén colérico, brutal e violento que luita contra a esterilidade da sú existencia humana. Numerosas personaxes dos seus filmes levan ese nome, e a maior parte deles experimentaron o mesmo quie o autor na vida real: non é posível unha vida sen pasión.
</span><strong><span style="color:#ffffff;">“NON COÑEZO PERSOA NINGUNHA QUE VIVIRA O QUE EU DUN XEITO TAN LASTIMOSO E DEPLORÁVEL”</span><span style="color:#c0c0c0;">,</span></strong><span style="color:#c0c0c0;"> (Franz Biberkopf no persoal epílogo da série <em>Berlín Alexanderplatz).</em></span></div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5356169797505625634" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 218px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLHO6qy2C3EK1YAfeL22roREbIPOfQJkxgPzHLSIOocx_PqHgOFlziORIOOXxM0Nnw92yiUkligvJJA6zzcHO6WaOMoZBKihkf15PU3dY6gnh0z0BO3NFmUv23DjBdvnUPXGOQ/s320/Querelle.jpg" border="0" /></div><div align="justify"> </div><div align="justify"> </div><div align="justify"><span style="color:#ffffff;"><em>Querelle</em> </span><span style="color:#c0c0c0;">puxo punto e final a unha das carreiras máis importantes e fascinantes da História do cinema. Retaron moitos proxectos por facer a Rainer Werner Fassbinder cando a morte sorprendeu-lle mentres escribía o guión do que ía ser o seu seguinte filme: unha explosiva mistura de alcohol, drogas e somníferos que tomaba desde había anos, quitóu-lle a vida o dez de xuño de 1982.</span></div><div align="justify"> </div></div>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-88037503948186848592009-05-27T22:56:00.002+01:002009-05-27T23:39:10.280+01:00APRESÉNTA-NOS O TEU FILME FAVORITO<span style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);">Pois ben, comenzamos unha nova proposta dentro do </span><span style="font-style: italic; font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);">Cineclube Utopía Cinema.</span>
<span style="color: rgb(192, 192, 192);">Tráta-se de que compartas unha experiencia cinematógrafica que te resultara especial. </span>
<span style="color: rgb(192, 192, 192);">Pode ser calquera filme ou documental que te marcara especialmente por calquera motivo. </span>
<span style="color: rgb(192, 192, 192);">Deste xeito, cada semana unha persoa diferente apresentará o filme escollido.</span>
<span style="color: rgb(192, 192, 192);">A partir das 20h. a persoa que escolleu o filme, falará-nos un pouco sobre o mesmo (desde cando é o seu preferido, por que, que escena lembra con máis intensidade, que diálogo considera máis interesante...etc.). Despois, nunca máis tarde das 20:30h, proxectaremos o filme e debatiremos as ideas propostas.</span>
<span style="color: rgb(192, 192, 192);">Con esta actividade pretendemos crear un espazo máis para socializar sensacións, emocións... Un paso máis no camiño de COMPARTIR CULTURA E EXPERIENCIAS.</span>
<span style="color: rgb(192, 192, 192);">Se queredes participar podedes pasar polo </span><span style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);">café UF</span><span style="color: rgb(192, 192, 192);"> (rúa do Pracer, 19-Vigo), ou ben dirixir-vos ao correo </span><span style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);">utopiacinema@yahoo.es</span><span style="color: rgb(192, 192, 192);"> ou contactando no telefone </span><span style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);">652.57.47.52</span><span style="color: rgb(192, 192, 192);">.</span>
<span style="color: rgb(192, 192, 192);">E xa sabedes... OMNIA SUNT COMMUNIA!</span>
<span style="color: rgb(192, 192, 192);">Só o consumo individual e o egoísmo son delito.</span>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-9590679030334730362009-05-06T23:49:00.004+01:002009-05-07T00:23:25.146+01:00REVISITANDO THEO ANGELOPOULOS<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQ06R2RqKhaJVGo0J0fLRZJ-JFNdNr7UmzO2W-xp3vfZ9YAc0Vrhi3OOJawza_5R7734wJFSuHKtZYPh5bH6W9Kv8DmCsDNYKvzB44Avl-kV9jrJlkSRaMk09pzFj8oEAf8gsR/s1600-h/Theo_Angelopoulos.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 308px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQ06R2RqKhaJVGo0J0fLRZJ-JFNdNr7UmzO2W-xp3vfZ9YAc0Vrhi3OOJawza_5R7734wJFSuHKtZYPh5bH6W9Kv8DmCsDNYKvzB44Avl-kV9jrJlkSRaMk09pzFj8oEAf8gsR/s400/Theo_Angelopoulos.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5332847795389397186" border="0" /></a>
<span style="font-weight: bold;">Pois sí, voltamos a Theo Angelopoulos. Proxectaremos os seus primeiros filmes, até hai pouco inéditos.</span>
<span style="font-weight: bold;">Ben é sabido que a vida divíde-se entre, ademáis de outras consideracións, os que tivemos a sorte de desfrutar do cineasta grego e os que non. Pola nosa parte faremos o imposível para que ninguén sinta ese vacío existencial e poida desfrutar desta oportunidade (outra máis) para se achegar a unha experiencia inolvidável.</span>
<span style="font-weight: bold;">Ficas avisado, ¿levabas un tempo sentíndo-te valeiro, sen estímulos? Pois restába-te Angelopoulos.</span>
<span style="font-weight: bold;">Os domingos ás 20:30h no Cineclube Utopía Cinema.</span>
<span style="font-weight: bold;">Vémo-nós. OMNIA SUNT COMMUNIA.</span>
<span style="font-weight: bold;">E lembra que compartir non pode ser delito, mais é unha necesidade.</span>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-79093230205612058192009-04-20T20:19:00.005+01:002009-04-20T20:41:48.884+01:00ESPECIAL GLAUBER ROCHA<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmOkFqK21Ho84qpDayfpOj0NB9qGh0MCWSBGFuIQZq_tGyLGoWtd1vzNeaebqRMF1JhwIFAIPQnnmV25odLViOJA0a9qRO4WFNKL3APr2BwaQ_dXc85_GFvCyp9z4liG1pcyZJ/s1600-h/ROCHA+3.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326856913186379058" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 96px; CURSOR: hand; HEIGHT: 120px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmOkFqK21Ho84qpDayfpOj0NB9qGh0MCWSBGFuIQZq_tGyLGoWtd1vzNeaebqRMF1JhwIFAIPQnnmV25odLViOJA0a9qRO4WFNKL3APr2BwaQ_dXc85_GFvCyp9z4liG1pcyZJ/s200/ROCHA+3.jpg" border="0" /></a>
<div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjuuZp4wFAb3mI8kXw5bRGYOVDFtLA-XSegXxyBcyKKnoMtKWYxRMkfzD_aieBgqs3ObKw14NbYN_GDHM7isUYjxN91JOWMGgzkilNMUQWTq-XKbFwt8RinWj-Tk4F42tm7QGL/s1600-h/ROCHA+1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326856476357122338" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 96px; CURSOR: hand; HEIGHT: 120px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjuuZp4wFAb3mI8kXw5bRGYOVDFtLA-XSegXxyBcyKKnoMtKWYxRMkfzD_aieBgqs3ObKw14NbYN_GDHM7isUYjxN91JOWMGgzkilNMUQWTq-XKbFwt8RinWj-Tk4F42tm7QGL/s200/ROCHA+1.jpg" border="0" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdrkgrWRr9fhQbqXnSdfwALUKRL7vQPbUneTpBnKPcj2HzyY_iXLvgC0P4Y0KyAWVX04ElZ-LfiLZ9JgJCd-J1u5APrZWP40IblghgC2WGEUJIaVSWmHnGZ7KRoaPvns-vtAMS/s1600-h/ROCHA+2.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326856672148096802" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 96px; CURSOR: hand; HEIGHT: 120px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdrkgrWRr9fhQbqXnSdfwALUKRL7vQPbUneTpBnKPcj2HzyY_iXLvgC0P4Y0KyAWVX04ElZ-LfiLZ9JgJCd-J1u5APrZWP40IblghgC2WGEUJIaVSWmHnGZ7KRoaPvns-vtAMS/s200/ROCHA+2.jpg" border="0" /></a>
<div><span style="color:#c0c0c0;"><strong></strong></span> </div><div><span style="color:#c0c0c0;"><strong>Con motivo da remasterización de vários filmes do cineasta brasileiro, proxectamos unha ampla mostra do seu cine. Unha boa oportunidade para achegármo-nos a un cine prácticamente inédito até agora. Até finais de abril.</strong></span></div><div><span style="color:#c0c0c0;"><strong>Para máis información sobre o realizador brasileiro, preme</strong></span> <a href="http://www.tempoglauber.com.br/">aquí.
</a>
</div><div></div></div>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-22450285868369637772009-01-13T21:14:00.005+01:002009-01-13T22:20:54.996+01:00CICLO DE CINE SOBRE PALESTINA<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIkJ3u7icogP-v3-c87EZJNJ0G7HEk-a5ff9NPbQyLo4dNDWrXq3KElCe_1ZxEzPuQpW2ZbF0pWDuA6si485_dNrSFvivGBBDLyH65lJFj1TcNs14aPu_dNTED1SFtQcwTAzQD/s1600-h/free+gaza.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 245px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIkJ3u7icogP-v3-c87EZJNJ0G7HEk-a5ff9NPbQyLo4dNDWrXq3KElCe_1ZxEzPuQpW2ZbF0pWDuA6si485_dNrSFvivGBBDLyH65lJFj1TcNs14aPu_dNTED1SFtQcwTAzQD/s320/free+gaza.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5290889977306046946" border="0" /></a><span style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);">
Dedicámos-lle este novo ciclo de cine ao povo palestino e a todos e todas aqueles que están a manifestar a súa repulsa ao ataque (outro máis) do exército do estado de Israel. Pretendemos aportar reflexións que, desde diferentes puntos de vista, se veñen dando a esta situación insoportable desde o cine dos últimos anos. Unha tarefa dura por momentos pero necesaria... Ademáis...non podiamos mirar para outro lado.</span>
<span style="color: rgb(192, 192, 192); font-weight: bold;">O ciclo será todos os domingos ás 22:30h até que non teñamos máis filmes... ou o povo palestino sexa livre!</span>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-62157274057606592352008-10-23T10:41:00.012+01:002008-11-04T17:45:08.864+01:00DÍA DO ESPECTADOR EN UTOPÍA CINEMA<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW7gIeyYT0S2HaRUr-SzYUbVISvOjUEZpQxPTOpstJCxgqw3LOYoUMf3SI3u0IIYFSCRDUcK0U7CK1Frlg0vqdaTmLgkbKMf7eEPJXOnaIhZHukA8jyykSHXR3GtiR9APfZcP3/s1600-h/LOGO+UTOPIACINEMA.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5260285808244765938" style="FLOAT: left; MARGIN: 0pt 10px 10px 0pt; WIDTH: 212px; CURSOR: pointer; HEIGHT: 147px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW7gIeyYT0S2HaRUr-SzYUbVISvOjUEZpQxPTOpstJCxgqw3LOYoUMf3SI3u0IIYFSCRDUcK0U7CK1Frlg0vqdaTmLgkbKMf7eEPJXOnaIhZHukA8jyykSHXR3GtiR9APfZcP3/s320/LOGO+UTOPIACINEMA.jpg" border="0" /></a>
<span style="COLOR: rgb(192,192,192)">Comenzamos unha nova actividade dentro das nosas programacións. (Á marxe dos filmes dos domingos).</span>
<span style="COLOR: rgb(255,0,0)">Agora poderedes elexir o filme que vos gustaría ver en pantalla grande.</span>
<span style="COLOR: rgb(192,192,192)">Só tendes que consultar o noso listado e xuntar un grupo mínimo de cinco persoas. Falade con nós para decidir data e hora, e desfrutar á carta e gratuitamente dos filmes que queirades.</span>
<span style="font-size:180%;color:#c0c0c0;"><a href="http://www.nodo50.org/utopiaforo/NORMAS%20VIDEOTECA.htm"><div align="center">
FUNCIONAMENTO e LISTADO</a></span></div>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-54050498872496115702008-08-26T21:34:00.013+01:002008-08-26T22:57:36.189+01:00SATYAJIT RAY. O CLÁSICO DESCOÑECIDO.<span style="font-weight: bold; font-style: italic; color: rgb(255, 102, 102);">"Non ter visto o cine de Ray significa existir no mundo sen poder ver a luz ou a lúa".</span>
<span style="color: rgb(192, 192, 192);">Akira Kurosawa</span>
<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwIeWo3buYfYc0ZaANP7hb1c5_MRbPl3EYHZDO5qdaY2tl_gFnSLOtXWeRN1aPPvJiLCcR-TlRviriv2_Ani3g6y6lQV7M_nfpDhiCYHNg0aGThTYxuR0Q0FRNm-EGITg7mMVG/s1600-h/Satyajit+Ray.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwIeWo3buYfYc0ZaANP7hb1c5_MRbPl3EYHZDO5qdaY2tl_gFnSLOtXWeRN1aPPvJiLCcR-TlRviriv2_Ani3g6y6lQV7M_nfpDhiCYHNg0aGThTYxuR0Q0FRNm-EGITg7mMVG/s320/Satyajit+Ray.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5238928892461609442" border="0" /></a>
<p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);">Satyajit Ray é o director que mudou para sempre o cinema hindú na década dos cincuenta. Modernizou a linguaxe, estableceu uns parámetros temáticos máis abertos e realistas, amosando unha imaxe da India pouco compracente aínda que de infinito lirismo, foi o primeiro director hindú que triunfou en occidente, e quizáis gracias á porta que el abriu no seu momento, hoxe é posible disfrutar nos cines en versión orixinal de filmes rodados neste país. <o:p></o:p></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);"> <o:p></o:p></p> <p class="MsoNormal" style=""><span style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);">A obra mestra de Ray é esta triloxía que inaugurou excepcionalmente a súa carreira como director, aínda que curiosamente non foi concebida como unha triloxía, senón que se rodaron os filmes nun periodo de tempo moi amplo e se estrearon logo paulatinamente.</span></p><p class="MsoNormal" style="">
<span style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);"></span> <o:p></o:p></p> <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2l5rt8K2LoqJa6OSyVVbZdM8m85URbPI_hpZeE6A2Zf3QK9rsI1phAPYu-gkYbhTH-H5h_57BPwgX6phEXlPVyir7-M22HVTa9p1xywIqKmHQc0VQM-LUn8nFXKPAOOgQHfeb/s1600-h/pather+panchali.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2l5rt8K2LoqJa6OSyVVbZdM8m85URbPI_hpZeE6A2Zf3QK9rsI1phAPYu-gkYbhTH-H5h_57BPwgX6phEXlPVyir7-M22HVTa9p1xywIqKmHQc0VQM-LUn8nFXKPAOOgQHfeb/s200/pather+panchali.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5238930758447842306" border="0" /></a>
<p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);"><span style="font-style: italic;">“El lamento del sendero”</span>, primeiro filme do trío, relata a infancia de Apu nunha das pobrísimas zonas rurais da India. Apu, fillo dunha familia bengalí, é un neno (interpretado por Subir Bannerjee, descuberto pola muller de Ray cando o neno xogaba despreocupadamente xunto a súa casa) atado por fortes lazos a súa familia e ás trdicións do seu povo, pero nesta infancia marcada pola falla de recursos, tamén vivirá momentos de ledicia como cando, nunha emocionante escena, Apu ve un tren por vez primeira. Ledicias e tristuras son a base da triloxía, ninguén como Ray equilibra emocións tan opostas dun xeito tan sinxelo.</p><p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);"> </p><p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);">O mesmo director, na súa xuventude de crítico cinematográfico en Calcuta, reclamaba esa sinxeleza na ollada que tanto botaba en falla no cinema do seu país e que resulta ser a clave da poesía da súa obra: <span style="font-style: italic;">“A materia pura do cine é a vida. É incríbel que un país que ten inspirado tanta pintura, música e poesía non conmova ao cineasta. Este, so ten que manter os ollos e as orellas abertas. Deixémoslle que o faga”.</span></p><p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);"><span style="font-style: italic;">
</span></p><p class="MsoNormal" style=""></p><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQfT56aYkwrwILEcxmnpfai6z_hJiklxsTvLlc3ZhS6-fVelxhCFTmD-8SeLoOfLMKyWsO5MEyPewukRXG9P4iyjv6FMGOO392nSfmfvoZ0SLsFg49rZDJxc_8Ffb_G60GcD_m/s1600-h/aparajito.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQfT56aYkwrwILEcxmnpfai6z_hJiklxsTvLlc3ZhS6-fVelxhCFTmD-8SeLoOfLMKyWsO5MEyPewukRXG9P4iyjv6FMGOO392nSfmfvoZ0SLsFg49rZDJxc_8Ffb_G60GcD_m/s200/aparajito.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5238931932379479410" border="0" /></a><p class="MsoNormal" style=""> </p><span style="color: rgb(192, 192, 192); font-weight: bold;">Despois de gañar o primeiro premio en Cannes con </span><span style="font-style: italic; color: rgb(192, 192, 192); font-weight: bold;">“El lamento del sendero”</span><span style="color: rgb(192, 192, 192); font-weight: bold;">, Ray afronta os anos de mocidade de Apu en Benares co segundo filme da serie,</span><span style="font-style: italic; color: rgb(192, 192, 192); font-weight: bold;"> “El invencible”</span><span style="color: rgb(192, 192, 192); font-weight: bold;">. Desta vez, Apu afástase da súa nai e deberá aprender a se valer por si mesmo.</span> <o:p></o:p> <p class="MsoNormal" style=""> <span style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);">Un Ray consolidado no seu país , que neste ocasión non tivo que comenzar a rodar o filme en 16mm e con tan só uns centos de libras, como fixera en <span style="font-style: italic;">“El lamento del sendero”</span>. O filme gaña o León de Ouro no Festival de Venecia de 1957 e Ray segue a asombrar a occidente, tamén impactado pola demoledora banda sonora, presente en toda a triloxía, do músico hindú máis influíte de todos os tempos, Ravi Shankar.</span></p><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfH4C4OkFBAKJMXinRmsckzv2Nc_1bDOAkwi1GMiYU6auWl8MhCpJzgwotFNEs6M4u7lHFU_OD1HqJvROQuX57STqplVCMOy3hiuOqUN3sqBRB1jpQSaFVnUVJ_9Ypklw3dorv/s1600-h/apu+sansar.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfH4C4OkFBAKJMXinRmsckzv2Nc_1bDOAkwi1GMiYU6auWl8MhCpJzgwotFNEs6M4u7lHFU_OD1HqJvROQuX57STqplVCMOy3hiuOqUN3sqBRB1jpQSaFVnUVJ_9Ypklw3dorv/s200/apu+sansar.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5238932673443325490" border="0" /></a>
<span style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);">Oito anos tardou Satyajit Ray en completar o seu último filme sobre a vida de Apu, <span style="font-style: italic;">"El mundo de Apu"</span>. Agora, o protagonista vive en Calcuta e contrae matrimonio, mentres mira a triste realidade do seu país, evidente para o espectador en escenas de brutal realismo, como cando Apu comenza a traballar como escritor de etiquetas nunha fábrica de tarros de comida onde os obreiros traballan como máquinas inhumanas.</span>
<span style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);">Remataba así a triloxía, adaptación duna novela autobiográfica de Bibhutibhushan Bandhipadhyaya que retrataba a vida na India de primeiros do século XX dun xeito tan sinceiro e naturalista, dando cor aos pequenos recunchos da existencia para poder dar logo unha imaxe universal do ser humano, que desgraciadamente non foi comprendida por moitos críticos do seu propio país, pero esa foi unha constante na carreira do director. A súa visión da vida molestaba profundamente a diversos sectores da India, e xa nos anos oitenta foi acusado de darlle ao resto do mundo unha imaxe demasiado negativa (por pobre) do país.</span>
<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9Wlqc_FGIOiBrmler6fAtMIMJU9kqTT3Vt48GraXcL3bvYjgHdWeAtV6fuTwj3bv19xctDhRXgYjVrGgCn_uo8w6y4AepvWNxxg0QbFMFSa2y5WtLjkJD-J6SpMBdYWI6CX4i/s1600-h/ray4.htm"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9Wlqc_FGIOiBrmler6fAtMIMJU9kqTT3Vt48GraXcL3bvYjgHdWeAtV6fuTwj3bv19xctDhRXgYjVrGgCn_uo8w6y4AepvWNxxg0QbFMFSa2y5WtLjkJD-J6SpMBdYWI6CX4i/s200/ray4.htm" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5238943166838975826" border="0" /></a>
<o:p></o:p><span style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);">Ray foi un creador desde a súa infancia. A súa familia estaba ligada a círculos progresistas da India, rexeitaban o sistema de castas e os matrimonios entre nenos, e mantiñan contacto co venerado poeta Rabindranath Tagore. Pasou moitísimas horas da súa xuventude mirando filmes de Hollywood e escribindo a directores da altura de Billy Wilder. Coñeceu a Renoir cando realizaba traballos de crítico na Sociedade Cinematográfica de Calcuta, e foi o mestre francés quen lle animou a que se lanzara á dirección. </span><o:p style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);"></o:p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);"> <o:p></o:p>A súa precisión visual coa cámara quizáis proveña da etapa que viviu como ilustrador en Londres, e a busca no seu cine da crua realidade do país lembra enormemente ao Neorrealismo italiano, do cal era un admirador declarado. <o:p></o:p></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);"> <o:p></o:p>Descobrer o cine de Ray é achegarse suavemente a un mundo onde os filmes flúen de forma diferente, cun ritmo máis axeitado cos movementos da vida. A dulzura e a amargura nunha alternancia que non ten fin e que, en filmes como os que forman esta triloxía de Apu, ou noutros do seu autor como <span style="font-style: italic;">“la habitación de la música”</span>(1959) ou a maravillosa <span style="font-style: italic;">“La diosa”</span>(1960), conserva toda a súa emoción. <o:p></o:p></p> <p class="MsoNormal" style="font-weight: bold; color: rgb(192, 192, 192);"> Ray xa o dicía, non custa nada abrir ollos e orellas.</p><p class="MsoNormal" style=""><a style="color: rgb(255, 0, 0);" href="http://www.lafabulaciencia.com/archivo/05/may1.html">ENTREVISTA CON SATYAJIT RAY por Micciollo Henry</a>
<o:p></o:p></p>
<span style="text-decoration: underline;">
</span><span style=";font-family:";font-size:12;" ></span><span style=";font-family:";font-size:12;" ></span>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-38862917.post-64538020997210027962008-07-01T18:40:00.005+01:002008-07-08T12:29:15.206+01:00CINE, MULLER E JAZZ NO UTOPÍA SON III<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIP8ry9mxzN5QhR4iDzDzKmPNV0Rxi8ZUI4FsuKmDgKGL1EcRjPNqiWYhD56Hu3lG1HZSK2DoD9WMrsCmxIuMH7nW4kiSiSorhUtwAwEgicPiDqqIh-OHP_zbdpkQjlpBwnuW7/s1600-h/utopia+son+3.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5218108256138047874" style="margin: 0px 10px 10px 0px; float: left;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIP8ry9mxzN5QhR4iDzDzKmPNV0Rxi8ZUI4FsuKmDgKGL1EcRjPNqiWYhD56Hu3lG1HZSK2DoD9WMrsCmxIuMH7nW4kiSiSorhUtwAwEgicPiDqqIh-OHP_zbdpkQjlpBwnuW7/s320/utopia+son+3.jpg" border="0" /></a>
<div><span style="color: rgb(192, 192, 192);"><strong>Iniciada xa a <a href="http://utopiason3.blogspot.com/"> III MOSTRA DE CANCIÓN DE AUTOR "UTOPÍA SON"</a>; proxectaremos cine, documentais e concertos relacionados co motivo que este ano move á Mostra: <span style="color: rgb(255, 0, 0);">a muller e a luita contra a violencia machista.</span></strong></span></div>
<div><span style="color: rgb(192, 192, 192);"><strong>Durante estes próximos meses que durará o Utopía Son III (até fins de setembro), ademáis dos concertos e demáis actividades da Mostra, poderemos ver os mellores filmes musicais e filmacións dos concertos das principais intérpretes e compositoras nos diferentes estilos musicais.</strong></span></div>
<div><span style="color: rgb(192, 192, 192);"><strong>Estade atentos! sobre todo ao 1º MARATÓN <span style="color: rgb(255, 0, 0);">"A historia do jazz en 12 horas"</span> que terá lugar o xoves 3 de xullo das 12h. até as 24h.</strong></span></div>
<div><span style="color: rgb(192, 192, 192);"><strong>As proxeccións serán diarias a partir das 20h.
<span style="color: rgb(51, 204, 0);">Xa temos as datas dos seguintes maratóns de 12 horas de concertos filmados. Ahí van:</span>
XOVES 24 DE XULLO:
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">"12 HORAS CON... BREL, BRASSENS, FERRÉ"</span>
XOVES 14 DE AGOSTO:
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">"A HISTORIA DO ROCK EN 12 HORAS"</span>
XOVES 3 DE SETEMBRO:
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">"12 HORAS CON... COHEN, DYLAN, WAITS"</span>
XOVES 24 DE SETEMBRO:
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">"XENIOS DO BRASIL"</span>
E lembrade que o cine e a música seguen a acompañar ao UTOPIA SON III até finais de Setembro!!!
</strong></span></div>UTOPIA FOROhttp://www.blogger.com/profile/12266267450180435997noreply@blogger.com0